Hlín - 01.01.1949, Blaðsíða 75

Hlín
73
Og karlmennirnir, einnig þeir vinna að margskonar
heimilisiðnaði: Smíði húsgágna og verkfæra, viðgerðir,
lagfæringar á byggingum, veggfóðrun, málning, bókband,
jafnvjel vjelsmíði. — Bændur hafa t. d. smíðað flestar
spunavjelarnar, sem nú eru dreifðar í hundraðatali um
landið- til mikils hagræðis fyrir ullariðnaðinn, (bændurn-
ir spinna líka á þær flestar.)
Tóvinnuskólinn á Svalbarði við Eyjafjörð fjekk núna
í vor spunavjel frá bændum hjer sunnanlands, (bræðr-
unum í Villingaholti í Flóa), og er það 130. vjelin, sem
þeir feðgar smíða. Einnig er það svo um flesta spuna-
rokka landsins,að þeir eru smíðaðir sem lteimilisiðnað-
ur. Gamall bóndi, sem um nokkur ár hefur verið bú-
settur á Akureyri, hefur smíðað um 200 rokka um æfina,
og á síðustu árum um 100 vefstóla.
Á seinni árum, eftir því senr raforka færist víðar um
landið, gerist mönnum hægra fyrir. — Þeir notfæra raf-
orkuna til að knýja fram snrærri og stærri vjelar, senr
framleiða margt af því, sem mannshöndin, ein og ein, fær
ekki gert. — Þannig lrafa nrargir, bæði konur og karlar,
komið upp smávinnustofum, senr framleiða t. d. ýmis-
legan prjónafatnað úr íslenskri ull, bæði lopa og bandi.
— Eitt af Reykjavíkurblöðunum gat þess fyrir stuttu,
að um 500 stúlkur stunduðu þessa vinnu nú lrjer á landi,
sumstaðar á heinrilum, en víðast í prjónastofunr, smærri
og stærri. — Það er sannarlega ánægjulegt, að íslenska
ullin notast þannig til fatnaðar, bæði á börn og fullorðna,
því hún hentar best til skjólklæðnaðar í okkar veðurfari.
— Ágætt, að flest er þetta orðið útlitsgott og snrekklegt,
svo fólk vill nota það. — Það er aðeins sá gallinn á, að
ullarverksnriðjurnar eru of fáar í landinu, svo bæði lreinr-
ilin og vinnustofurnar tefjast, sanra er að segja unr ullar-
efni til vefnaðar. — Vefnaður eykst hröðunr fetum í land-
inu, því fjöldi stúlkna fær nú fræðslu í þeirri grein, og
allar þrá þær að geta stundað þá iðn eittlrvað áfram, en