Hlín - 01.01.1949, Blaðsíða 90

88
Hlín
hreinsa hálminn frá þræðinum. Einn er sá að leggja það
á gi'as, helst að sumri til, og snúa því við þriðja hvern dag,
þar til það er vel gerjað. — Annar er að sökkva því niður í
vatnsgryfju og fergja það svo að það fljóti ekki upp,
þetta tekur álíka langan tíma og grasfeyskja, eða þrjár
vikur. — Síðan má nota heitt vatn, og tekur það skemri
tíma, eða 8—10 daga. Og svo er að grænflá stráið, en þar
til þarf sjerstakar vjelar. — Línið ódrýgist mest við þessa
síðastnefndu aðferð, og er ekki eins mjúkt enn sem komið
er.
Þegar línið er mátulega feyskt, og búið er að þurka
stráið, er það sett í brákstokk, svo að hismið brotni og
auðveldlega megi dusta það úr með trjeskafti. Þetta má
líka gera í vjelum, auðvitað til mikils hagnaðar. — Þegar
þessu er lokið, er línið dregið í línkambi og fullbúið til
að spinna. — Línið má spinna fínt eða gróft eftir óskum.
— Eigi það að fara í kniplinga eða hekl þarf það að vera
afar sljett og snúðmikið, aftur þykir það fallegra að það
sje ósljett í vefnað.
íslenskar konur eru það vel að sjer til handanna, að
þeim yrði ekki mikið fyrir að spinna lín.
Svo er eftir að bleikja línið, það má ýmist bleikja
garnið með því að þvo það og sjóða í sápu, og kannske
dýfa því ofan í klórblöndu, en að leggja það á grænt
grasið er best. — Sje ofið úr því, og sje það einlitt, er best
að bleikja á grasi.
Það er mín skoðun, að línyrkja gefist hjer vel og geti
orðið ábatasamur atvinnuvegur fyrir landbúnaðinn, sem
er langt um of einhliða, þar sem vantar kornrækt, skóg-
rækt og línyrkju.
Jeg lield að best væri að byrja í smáum stíl, sá dálitlu
sjer til gamans. — En að á Akureyri t. d. væru til lík á-
höld og þau' sem jeg hefi í Reykjavík, sem fjelagssamtök,
eða einhver einstaklingur ætti, og línið yrði feyskt þar