Hlín - 01.01.1949, Blaðsíða 129
Hlín
127
raeð kirkjugarðinum lijer á Hofi, og líta eftir liirðingu
hans, og virðist það ætla að bera þann árangur, að í fram-
tíðinni verði sá gróður til fegurðar og skjóls utan um
þennan síðasta hvíldarstað látinna Vopnfirðinga.
Jeg hef nú drepið á það helsta, sem fjelagið hefur feng-
ist við þessi liðnu ár. — Auk þess hefur það jafnan viljað
fylgja sinni stefnuskrá í því að sýna hlýjan hug og samúð,
ef veikindi eða aðrir erfiðleikar liafa steðjað að einstakl-
ingum eða heimilum, og fjelagið hefur eitthvað getað
greitt þar fyrir og þess verið þörf. Síðari árin hefur þetta
þó ekki verið teljandi, því þessi tilfelli liafa verið fá og
því ekki komið til þess.
Nú eru byltingar og breytingatímar í öllu okkar þjóð-
l.fi. Fólkið streymir úr sveitunum, og það verða þar. stöð-
ugt íleiri störf á fárra höndum. Þetta, meðal annars, veld-
ur því, að fábreyttara og erfiðara verður um alt fjelags-
líf. — Þessi kvenfjelagsdeild hefur þó hugsað sjer að reyna
að lifa áfram og starfa á svipuðum giundvelli og áður.
— Hún vill styðja að hverskonar heimilisiðnaði og heim-
ilismenningu, rneðal annars með því að hvetja fólk til
uliarvinnslu og uilariðnaðar, minnandi að „liolt er heima
hvað“, og að ullin okkar er eitt hið besta hráefni, sem
völ er á til klæðnaðar, skjóls og prýði á heimilunum. —
Við viljum styðja að því, að ungar stúlkur læri sjálfar að
sauma á sig fötin og kenna þeim þar með, að þeirra eigið
manngildi vex við ]jað að vera sjálfum sjer nógur í þvf
eins og öðru. — Við viljum styðja eftir megni alla við-
leitni hjer heima fyrir til að auka menningu, sjálfstæði
og fegurð heimilanna, og ætti þá ekki að gleymast máttur
íslenskrar moldar til að lramleiða trjágróður til skjóls og
prýði kring um heimilin.
Jeg vil svo ljúka þessum orðum mínum með því að
óska, að þessi fjelagsskapur eigi eftir að starfa hjer enn
um ókomin ár, og að stefna hans og áhugamál megi verða
ríkjandi jafnt innan sem utan heimilanna í þessari sveit.
Guðbjörg Hjartardóttir, Hofi.