Hlín - 01.01.1949, Blaðsíða 140

138
Hlín
þjóðanna. — Til þess að svo megi verða, verður liver
þegn þjóðfjelagsins að leggja fram ýtrustu orku, liver á
sínu sviði' og sýna á allan hátt dug og þegnskap eftir því
sem geta leyíir og ástæður þjóðarinnar krefjast á hverj-
um tíma. Ef vel væri, mundi ekki af veita að hver ís-
lendingur væri „tveggja manna maki“, þeirra er gerast
með öðrum þjóðum.
Það verður að haga uppeldi þjóðarinnar þannig, að
hún nái sem mestum þroska, andlegum og líkamlegum,
og má þar ekkert til spara, en takmark uppeldisins verð-
ur að vera það, að þjóðin eignist sem mest af sönnurn
manndómi. Það mun verða henni öruggasta vopnið í
frelsisbaráttu hennar í óbornum tímum. — Vil jeg nú
bregða upp tveim smámyndum til að skýra þetta betur.
í skanrmdeginu í vetur strandaði enskur togari undan
Látrabjargi. Með eindæma þreki og fórnarlund tókst
fólkinu úr nágrenninu að bjarga skipbrotsmönnum.
Mun sú björgun verða lengi í minnum liöfð, ekki ein-
ungis hjer á landi, heldur einnig miklu víðar, og mun
verða þjóðinni mikilsverð kynning svo víða sem hún
spyrst.
Þá vil jeg nefna annað dæmh einnig frá vetrinum í
vetur. Á milli jóla og nýjárs lenda fjórir menn á litlum
vjelbát í fáheyrðum hrakningum, og er á síðustu stundu
bjargað af þýskum togara. — Þetta dæmi er að því leyti
ólíkt hinum, að þar erum við þiggjendur. — En það sem
jeg vildi benda á í sambandi við þetta dæmi er, að við
kunnum líka að meta og launa góðan greiða. — Allur
sá sómi og allar þær gjafir, sem björgunarmennirnir á
þýska togaranum þágu hjer á landi, ber þjóðinni fag-
urt vitni þess, að hún kann að nreta góðan greiða, hver
senr íhlut á. Mun ekki þessum jrýsku sjómönnum, frá
hinni fyrirlitnu og margpíndu jjjóð, hafa verið þessar
viðtökur sem ljósgeisli í því myrkri fyrirlitningar og
kúgunar, sem þjóð Jreirra hefur átt við að búa nú um