Hlín - 01.01.1949, Blaðsíða 94
92
Hlín
hann. — Mig fór nú fljótt að langa til að eignast trje í
garðinn. Fjekk því úr Gróðrarstöð á Akureyri tvær reyni-
plöntur ásamt nokkrum blómplöntum. Trjáplönturnar
áttu mjög erfitt uppdráttar, kólu altaf meira og minna,
oft ársvöxturinn alveg. Á þeim árum var það líka venju-
legt, að sumarblómin voru að byrja að springa út, þegar
frost komu og eyðilögðu alt, það þótti rnjer sárt að sjá.
Jeg skildi nú við garðinn minn á Burstarfelli, giftist
og flutti bingað að Ytri-Hlíð árið 1924. — Eftir tvö ár
var girtur fyrir mig blómagarður framan við bæinn. í
hann fjekk jeg svo nokkrar blómaplöntur að heiman og
víðar að. Mig langaði líka í trjáplöntur. Mjer var ráð-
lagt að panta trjáplöntur úr Gróðrarstöðinni á Hallorms-
stað. Þetta var vorið 1928, jeg pantaði 10 plöntur af
hverju, birki og reyni, og tvær af hverju, greni, furu og
lævirkja. Jeg fjekk urn vorið 10 hnausa-plöntur af birki,
en ekkert annað, og þótti mjer það snautlegt, en varð
þó þessu fegin. Engin leiðrjetting fjekst á þessu, þó reynt
væri. — Næst gerði jeg pöntun í Gróðrarstöð Akureyrar,
en f jekk það svar, að það væri ekki látið neitt af trjáplönt-
um út úr fjórðungnum. Þá var búið með þá von. Gul-
víðileggi fjekk jeg mjer úr Burstarfellsskógi, þeir döfn-
uðu vel. Birkiplöntur fjekk jeg Jraðan líka, en það varð
lítið úr þeim. — Vorið 1930 voru mjer gefnar 6 reyni-
plöntur úr gróðrarstöð að sunnan> þótti mjer mjög vænt
um Jrær, en þær hafa átt erfitt uppdráttar, sífelt kalið
meira og minna, oft allur ársvöxturinn, sem stundum var
50—85 snt. á sumum greinunum. Það var ekki mikið eftir
af þeim eftir sumurin, sem reyniviðurinn fór verst um alt
land. — Jeg eignaðist svolítið af reynifræi hjá stúlku, sem
verið hafði í Gróðrarstöð Akureyrar, hún hjelt það væri
ónýtt, en jeg sáði því samt. Það kom upp 1930, urðu 10
plöntur, en lifðu aðeins 6. Eina þeirra setti jeg á leiði
foreldra minna eftir 3 ár, hún er sú langfallegasta og hef-
ur vaxið best.