Morgunn - 01.06.1937, Side 21

MORGUNN
15
En því helgari sem sá lykill er, því meiri vandhæfni er á
því aS fara ekki með hann gálauslega. — Það má alveg
eins klæða móðganir í bænarbúning eins og í hvern ann-
an búning, og bænahald getur orðið jafn-skaðlegt þeim
málstað, sem verið er að halda fram, eins og hverjar aðrar
óviturlegar ráðstafanir. Eg held, að enginn geti gleymt frá-
sögninni í Lykke-Per, eftir Henrik Pontoppidan, um prest-
inn, sem bað fyrir breyskum syni sínum við máltíðina, sá
er þá frásögn hefir lesið. Bænin hafði nákvæmlega öfug
áhrif við það, sem til var stofnað. Hún varð í huga sonar-
ins að móðgun, sem hann gat aldrei gleymt.
Áskorun Hallesbys um bænahald Norðmanna fyrir
okkur er ófyrirleitin móðgun, og ekkert annað. Hallesby
mundi ekki bjóða hana Englendingum, Þjóðverjum eða
Frökkum eða neinni annari þjóð en þeirri, sem hann dirf-
ist að líta niður á. Af þeim kynnum, sem eg hefi af Norð-
mönnum, þori eg að fullyrða, að þeir mundu ekki taka
slíku með þökkum. Gerum ráð fyrir, að einhver íslend-
ingur, sem væri í ábyrgðarmikilli stöðu og mikið væri tekið
eftir, færi að lýsa kristni Norðmanna. Hann þyrfti ekki
að styðjast við sleggjudóma neins manns, sem ekkert
þekti til í Noregi. Hann gæti haldið sér eingöngu við lýs-
ingu eins allra merkasta kirkjumanns Noregs, Christo-
phers Bruns. Hann lýsir í ritgjörð í tímaritinu „For
Kirke og Kultur“ siðferðisástandinu hjá þeim löndum sín-
um, sem hæst lætur í út af kristindómi þeirra og vand-
lætingasamastir eru út af trúarástandi annara manna, lýs-
ir hræsni þeirra, skipulagðri sviksemi í viðskiptum o. s.
frv. Lýsingin er hin ískyggilegasta. Þetta eru menn, sem
standa mitt í þeirri háværustu vakningu, sem til er á Norð-
urlöndum. Auðsjáanlega er ekki alt fengið með henni.
Gerum nú ráð fyrir, að einhver Islendingur færi að
halda ræður um þetta, prenta þær í blöðum, og stofna til
opinbers bænahalds, til þess að fá gud til að láta vinda sið-
gæðis og ráðvendni leika um Norðmenn í þeirra miklu
spillingu, þar sem það væri bersýnilegt, að kristindómur