Morgunn - 01.06.1937, Síða 86

80
MORGUNN
hefir farið fljótlega, en eg get ekki séð úr hverju hún
hefir farið.
Þessi lýsing af konunni rainni var mjög góð svo
langt sem hún náði. Við kúptu víravirkisnálina kannast
eg ekki. En hún átti víravirkisnál, sem gjörð var til að
geyma í mynd. Þá nál bar hún einatt á fyrstu hjóna-
bandsárum okkar. Nálin var gjöf frá mér. Eg tók það
svo, að gamla konan væri móðir mín, þó ekki væri hægt
að segja að það væri nein lýsing af henni.
Svo hélt hún áfram: Hún hefir hugsað vel um heim-
ilið sitt, hún hefir starfað mikið, verið forstöndug og
viljað hafa alt í röð og reglu. Og mér sýnist ekki betur
en þú hafir oft sótt kjark og þrek til hennar. (Þetta er
alt rétt). Þið hafið átt heima í húsinu með háu tröpp-
unum. Þið eigið mörg börn, hún sýnir mér þau, en eg
get ekki sagt hvað mörg þau eru. Hún vill þrýsta ykk-
ur saman í hóp. Eg held að hún ætlist til að þú haldir
hópnum saman, en verði það ekki hægt, þá gjörir hún
sig ánægða með það. — Nú sýnir hún mér ykkur á ferð
á hestum; hún ríður hvítum hesti, hann ber höfuðið hátt;
það er skeiðhestur. Hún er fjarskalega ánægð með þetta
ferðalag. Og leggur mikla áherslu á, hvað hún hafi verið
hamingjusöm, og þið bæði. (Eg vil geta þess, að ferða-
lagið á hvíta hestinum, tel eg vera langsamlega mestu
sönnunina, þessa ferð fórum við þá fyrir 2 árum).
Nú kemur hún með litla telpu; hún er mjög lík henni;
hún setur hana á hnéð á þér. Hún segir, að hún verði lík
sér, þessi litla telpa, eins í skapferli og í sjón. (Eg vil geta
þess, að við eigum telpu, sem er svo lík móður sinni, að
eg var vanur að kalla hana að gamni ,,Iitlu mömmu“.
Hún var þá aðeins 3 ára gömul). Hún hélt svo áfram:
Sum börn ykkar eru stór, en sum lítil; eg sé telpu ljós-
hærða, svona háa (mátar ca. 2 al. frá gólfi). Og svo sé
eg stóran dreng með skollitað hár, en hárið vill fara of-
an í augun á honum og þá slær hann höfðinu aftur, hann
er hár en frekar grannur. Lýsingin á börnunum er rétt;