Morgunn - 01.06.1940, Qupperneq 24

18
M O R G U N N
og sveif í loftinu í glaða sólskini, á götum úti, en af öllum
þeim sæg vísindalega vottfestra fyrirbrigða þessa efnis
mun frægast vera dæmið af Mr. Home. í viðurvist lá.
varðanna Lindsay og Adare og Wynnes, kapteins, sveif
Mr. Home, láréttur, í trans-ástandi, út um einn glugga og
inn um annan glugga í næsta herbergi. Engin sylla var
á milli glugganna, sem hægt væri að tylla fæti á, glugg-
arnir voru sex fet hvor frá öðrum og um sjötíu fet frá
jörðu. Eins og til frekari áréttingar var fyrirbrigðið að
nokkru leyti endurtekið.
Mér finnst óhugsandi annað, en að uppgötvun vísinda-
mannanna á þessum staðreyndum sé líklegri til að
styrkja trú manna á söguna af Jesú, er hann gengur á
vatninu, en að rýra hana. 1 þessu tilfelli er þá „sök“
spiritismans sú, að hann varpar ljósi yfir þetta furðu-
lega atvik úr lífi meistarans frá Nasaret.
Þá koma til athugunar þær kraftaverkasögurnar, sem
flestum mun þykja furðulegastar og ósennilegastar, er
Jesús uppvekur dána, nefnilega Lasarus, dóttur Jair-
usar og son ekkjunnar í Nain.
Hvað segir spiritisminn um þær?
Mörgum þykir, sem hér sé komið svo langt inn á hið
sérstæða guðdómsvald meistarans, að vart verði þar
jarðneskum rökum við komið. En enda þótt trúaður krist-
inn maður horfi hneigðu höfði á guðdómsljómann um-
vefja meistarann, er hann gengur inn í grafhýsi eða að
líkbörum þeirra, sem sofnaðir eru, og kallar þá með lífs-
ins eilífa orði úr blundi dauðans, þá hindrar sú lotning
hans fyrir hinu guðlega og yfirmannlega hann engan
veginn frá að spyrja: hvernig?
Spiritisminn leitast við að gefa nokkurt svar.
Rannsóknir á hag og ástandi deyjandi manna benda
allar til þess, að það, sem vér nefnum dauða, sé í því
fólgið að andalíkaminn, eða andlegi líkaminn, sem Páll
postuli talar um, eins og fæðist af hinum jarðneska,