Morgunn - 01.06.1940, Blaðsíða 50
44
MORGUNN
verður nú orsök að einhverju,. sem á eftir fer. Jörðin
fer sinn hi’ing á ári umhverfis sólina og hallar norður-
hvelið ýmist að henni eða frá henni. Af þessu leiðir miss-
iraskipti. Það er því auðvelt að segja fyrir, að vorið
komi, þegar veturinn hefir ríkt í nokkra mánuði. — Þeir
sem þekkja enn meira inn á gang himinhnattanna, geta
séð fyrirfram ýms fyrirbrigði, sem stafa af hreyfingum
þeirra, svo sem sól- og tunglmyrkva. í raun og veru má
segja, að allt líf vort sé undir því komið, að eitthvað
af framtíðinni sé ákveðið, og að vér séum fær um að sjá
fyrirfram það, sem gerist. Enginn mundi t. d. stunda
landbúnað, sem ekki teldi sig vita fyrirfram, að ef sól
og regn er í hæfilegum hlutföllum, sprettur á sínum
tíma hveiti-ax upp af fræinu, sem hann sáir á vorin. Sá,
sem þekkir inn á lögmál sálarlífsins, fer oft nærri um
að segja fyrir um, hvers konar persóna verður úr ung-
lingi, sem er að þroskast, og hagar uppeldi hans eftir því.
Þannig mætti halda lengi áfram, en enginn af þessum
spádómum þarf að byggjast á öðru en heilbrigðri skyn-
semi eða brjóstviti þess manns, sem um er að ræða. Sá,
sem hefir beztan skilning á orsökunum reynist beztur
spámaður um afleiðingar þeirra í framtíðinni. Við það er
ekkert dularfullt eða yfirnáttúrlegt.
En svo getur það komið fyrir, að óvenjulega hæfileika
þurfi til að sjá inn í framtíðina. Ég vil minna á eitt at-
riði í guðspjöllunum, sem ekki er stórvægilegt út af fyrir
sig. Það er, þegar Jesús er spurður, hvar lærisveinar hans
eigi að búa honum páskamáltíðina. Og hann sendir tvo
af lærisveinum sínum og segir við þá: „Farið til borg-
arinnar, og ykkur mun mæta maður, sem ber vatnskrús;
íylgið honum“. Það er vafalaust skilningur Markúsar,
að Jesús hafi séð manninn eða vitað af ferð hans, vegna
dularfullra hæfileika sinna. Hann hefir þá, eins og að
minnsta kosti stundum endrarnær verið fjarskyggn. —
Hann sér manninn, veit fyrirfram að lærisveinarnir
muni hitta hann, ef þeir fari inn í borgina. Sumum kann