Morgunn - 01.06.1940, Blaðsíða 58

52
MORGUNN
Fjarhrif.
(Telepathie.)
I.
Samkvæmt „Skrá yfir hundrað erlend orð, er að Sál-
arrannsóknum lúta“, sem séra Haraldur Níelsson birti í
„Morgni“ (VII. ár), leggur hann til að erlenda orðið
„Telepathie“ verði þýtt á íslenzku með orðinu „fjar-
hrif“, og við þá þýðingu mun ég halda mér, þótt aðrar
séu til, og mikið notaðar, svo sem „hugsanaflutningur“,
,,firðhrif“ og e. t. v. einhverjar fleiri.
Fjarhrif nefnist sú staðreynd að skeytasending sé
möguleg milli tveggja huga eftir öðrum leiðum en hinna
venjulegu skilningarvita, nfl. að hugsun geti fluzt úr
einum huga og yfir í annan, án þess að líkamlegu skiln-
ingarvitin, svo sem t. d. sjón eða heyrn, inni þar nokkurt
starf af hendi.
I sínu mikla og fræga riti „Persónuleiki mannsins og
líf hans eftir líkamsdauðann“, segir Myers á þessa leið:
„Á því nær öllum öldum hafa menn trúað á raun-
verulegan mátt bænarinnar, og trúa að miklu leyti
enn, þ. e. a. s. á möguleika fyrir fjarhrifasambandi
milli vor manna og vitsmunavera, sem oss eru æðri,
og geta ekki aðeins skilið óskir vorar og starf, heldur
einnig svarað bænum vorum, með því að hafa áhrif á
vorn innra mann.
Svo almenn, sem hún hefir verið þessi trú á gildi
bænarinnar, er það harla furðulegt, að menn skuli
ekki hafa almennt dregið þá bersýnilegu, sjálfsögðu
ályktun af henni, að ef andi vor getur sett sig í sam.
band við æðri anda, án þess að nota hin venjulegu
skilningarvit, þá kunni oss mönnunum einnig að vera
kleift að setja oss í slíkt — yfirskilvitlegt — sam-
band hver við annan. Sumir frægir djúphyggjumenn