Morgunn - 01.06.1940, Qupperneq 97

M O R G U N N
91
einhverntíma hafa verið fóðruð innan með erlendu dag-
blaði.
Kona ein, sem Bland kveðst þekkja mjög vel, fékk
eitt sinn silfurblýant til athugunar. Meðan hún handlék
blýantinn, lýsti hún mönnum, er báru sams konar klæði
og tíðkaðist á miðöldunum, sumir þeirra voru í her-
klæðum, brynjum, en aðrir höfðu íornlegar byssur, hún
kvaðst heyra fótatak hermanna, og verða ull ang-
istar og kvíða, eins og einhverjar ógnir lægju í loftinu.
Eigandinn kvaðst ekki getað áttað sig á þessu og taldi
þetta fjarstæðu eina, og að því er virðist af góðum og
gildum ástæðum, því að hlutur þessi var aðeins fárra
ára gamall. Eiginmaður frúarinnar, sem hafði fengið
allmikla reynslu af hæfileika konu sinnar af ýmsum ein-
kennilegum atvikum í sambandi við slíkar lýsingar henn-
ar, spurði eigandann nú nánar um hvað hann vissi um
sögu þessa hlutar. Hann hafði þá sögu að segja, að
hann hefði legið ónotaður nokkur ár í gamalli kistu og
hefði hann verið tekinn úr henni aðeins til þess að vita
hvað miðillinn kynni að sjá í sambandi við hann. Hann
fór nú að verða forvitinn, fór heim til manns þess, sem
blýantinn átti til að sjá kistu þá, sem hann hafði legið
í- Honum þótti kista þessi fornleg að útliti og náði því
nokkru seinna í kunnan fornfræðing til að athuga kist-
una. Hann komst að þeirri niðurstöðu að kistan myndi
vera frá kringum 1600 og hefir hún þá verið til þegar
borgarastyrjöldin geisaði þar í landi. Kista þessi sýnist
því hafa tekið við einhverju af hugsunum þeim, sem þá
lágu í loftinu, eða mundi hún það sjálf? Og það, sem
einkennilegast er, hún sýnist hafa trúað blýantinum áð-
urnefnda fyrir einhverju af gömlu minningunum sínum,
en vafalaust hefði frásögn miðilsins verið talin hreinasta
vitleysa, ef þetta hefði ekki verið rannsakað eins vand-
lega og gert var.
Það er alkunna, að fyrir skyggna menn og ýmsa þá,
sem ekki virðast eiga slíka hæfileika, ber stundum ein-