Morgunn - 01.06.1940, Qupperneq 129

M O R G U N N
123
þekkt fyrir miðilshæfileika sína og starf sitt að útbreiðslu
spiritismans. Dr. van Holthe var um eitt skeið varafor-
seti yfirdómsins í Haag. Hanii hefir verið á aldur við
elztu frumherjana hér á íslandi.
I 21. tbl. Bjarma s.l. ár, birtist grein eftir
Fyrir hverjum á Ólafsson, sem einu sinni boðaði
að biðja?
kristna trú í Kína, og er nú farinn að boða
trú á íslandi. Greinin heitir ,,Á Allraheilagramessu“, og
er að ýmsu næsta furðuleg. Ekki svo mjög vegna þess
hve hann ónotast yfir spiritismanum, við öðru var naum-
ast að búast af hinum hógværa kristniboða — en miklu
fremur vegna hins, að hann sezt hróðugur í dómarasæti
yfir kenningum íslenzku þjóðkirkjunnar, sem ég geri ráð
fyrir að hann telji sig vera að þjóna, síðan hann tók sér
hvíld frá heiðingjunum í Kína.
Þessi boðberi hinnar kristilegu kærleikshugsjónar fy 11-
ist heilagri vandlæting yfir þeirri óhæfu, að á Allra-
heilagramessu, minningardegi horfinna kynslóða, skuli
annara vera minnst en þeirra „sem í Drottni eru dánir“.
I kristinni kirkju má ekki minnast með bæn allra hinna
— og þeir eru sennilega talsvert miklu fleiri — sem sigla
héðan óvissan sjó er þeir leggja frá landi í síðasta sinn,
oft óviðbúnir dauðanum, iðrunarlausir og án þess að
hafa þvegið af sér óhreinleikann eða „hvítfágað skikkju
sína í blóði lambsins“. Hefir kristniboðinn aldrei átt tal
við trúaða móður, sem er í sorg eftir hjartfólginn, breizk-
an son, sem dó ekki „í Drottni“, heldur í synd? Treystir
hann sér til þess að leiða þessa mæddu móður inn í þá
kirkju, sem á minningardegi framliðinna er svo fátæk,
að hún á ekki til eitt bænarorð fyrir þeim, sem í svipuðu
ástandi deyja, sem drengurinn hennar?
Um þann mikla fjölda manna, sem dag-
hann^þetta? eru a.st yí'ir dauðans djúp og
ekki er í flokki þeirra, sem „í Drottni
deyja“, á trúboðinn engin önnur orð en þau, að „afdrif
óguðlegra“ eigi að vera okkur til aðvörunar. Köld er nú