Morgunn - 01.06.1940, Side 72

66
MORGUNN
Þjónusta kærleikans.
(Minning framliðanna).
Flutt í S. R. F. f. 2. nóv. 1939.
Kæru félagssystkini, vegna þess að þennan félags-
fund vorn þar upp á 2. nóvemþer, hinn fornkirkjulega
minningardag framliðinna, Allra sálna messu, tók ég það
ráð, að gera lítilsháttar breytingu á venjulegum fund-
arsköpum vorum, flytja ekki fræðsluerindi í venjulegri
mynd, en helga þennan fund minningunni um fram-
liðna vini vora, bæði þá, sem með oss hafa starfað hér
í félaginu, en eru nú horfnir af jarðneska sjónarsviðinu
og eins um alla aðra látna vini vora, sem vér — hver
um sig — óskum að minnast hér í kvöld.
Frá fornu fari hefir það tíðkazt í ýmsum félögum að
hafa ákveðna minningardaga um látna samherja og
vini, og þessa minningardaga hafa menn hldið hátíð-
lega með mjög misjafnlega ákveðinni trú á framhalds-
tilveru þeirra, sem minningin var helguð; já, víða er
þeirra aðeins minnst, sem látinna manna, sem einu sinni
lifðu og einu sinni störfuðu, og oft getur maður naumast
annað skilið af minningarræðunum um þá, en að þeir
lifi ekki lengur og starfi ekki lengur eins og þeir hafi að
eins átt sinn ákveðna skerf af fortíðinni, en líðandi stund
heyri öðrum til, þeir eigi enga hlutdeild í henni.
Rödd djúpsettrar sannfæringar innra með oss og
bjargfastrar reynsluvissu, andmælir kröftuglega því, að
þannig sé minnzt látinna vina. Vér höldum hátíðlegan
minningardag vina, sem urðu auðugri fyrir dauðann en
ekki snauðari. Vér þurfum engu að trúa um þau efni,
vér vitum að í dauðanum öðluðust þeir fyllra lif, frjáls-
ara líf og auðugra en þeir áttu áður, á meðan sál þeirra
var í fangelsi hins jarðneska líkama, og þess vegna er
hér hátíð innan veggja hjá oss í kvöld.