Morgunn - 01.06.1940, Blaðsíða 118

112
MORGUNN
Úr »Rödd að ofan«.
(Ritað ósjálfrátt með hendi Fr. Haines).
I.
Huggari manna og engla.
G. Vale Owen skrifar með. hendi þinni. Ástúðlegustu
hugsanir mínar fylgja þér, vinur, í allri viðleitni þinni
að gera ,,hreyfinguna“ andlegri. Þú mátt ekki örvænta!
Jarðlíf mitt var fullt af slíkum augnablikum að ég undr-
aðist hversvegna ég hefði verið v-Hinn til starfsins, sem
ég átti að leysa af hendi; mér fai $t ég vera svo óhæfur
til þess. En allir erum vér verkfæri í höndum Hans, sem
er meiri en vér sjálfir. Nálægð Hans yfirskyggir oss. Allir
hljótum vér blessun langt fram yfir verðleika vora.
Þannig höfum vér þá aðeins sanna sjón, er augu vor eru
opin fyrir kærleika Hans. Þeir dagar munu koma, að
þú skilur þetta.
Ég kem til að segja við þig: vertu trúr allt til dauðans!
Láttu allar hugsanir þínar beinast til Guðs. Gerðu Drott-
inn að trúnaðarvini þínum í öllum efnum, og Hann mun
Ieiðbeina þér þar, sem eigin hugsanir þínar mundu leiða
þig á glapstigu.
,,Komið til mín allir þér, sem erfiðið“ — það á einnig
við þig, vinur minn, eins og það átti við mig. Við erum
verkamenn í víngarði Hans. Nálægð Hans mun endur-
næra þig.
* *
Frá Láglöndunum stefndi ég upp fjallahlíðarnar og
með mér var hann, sem ég nefni Aziel; ég studdist við
armlegg hans og hann var að fræða mig um þjónustu
englanna, því að ég var mjög þreyttur eftir erfiði mitt.
Mun ég geta endursagt samræður okkar? Ég veit ekki;