Morgunn - 01.06.1940, Blaðsíða 31

M O R G U N N
25
íyrir hendi, er oss sagt að sálin sé engu nær Kristi þar
en á jörðunni.
Samt er í bókmenntum spiritismans talsverður fjöldi
lýsinga af því, er framliðnir sjá Krist, en það virðist vera
eitthvað svipað um þá samfundi og um samfundi trúaðs,
jarðnesks manns við hann í heimi bænarinnar, nfl. að það
sé miklum örðugleikum bundið að lýsa þeim, að áhrifin
frá persónu hans, er hann birtist, séu svo stórkostleg, að
það sé erfitt að koma að þeim orði.
Oss er sagt að í andaheimunum birtist hann í hafi
ljóss og undursamlegra lita og að þeir, sem sjái hann
þannig, fái nýjan skilning á, hve bókstaflega sönn orðin
hans séu: „Ég er ljós heimsins“.
Ég geri ráð fyrir að mörg yðar kannist við hinn heims-
fræga eðlisfræðing og sálarrannsóknamann Sir Oliver
Lodge, sem enn lifir í sinni virðulegu, háu elli í Englandi.
I bók hans um Raymond son hans, sem féll í heimsstyrj-
öldinni, og hann hefir margsinnis síðar náð sambandi við,
tilfærir hann þessi ummæli Raymonds um það, er hann
sá Krist og heyrði hann tala til sín. Raymond talar við
móður sína á þessa leið:
,,Ég fann mig hafinn upp, hreinsaðan, gerðan æðri. Ég
kraup. Ég gat ek.ki staðið uppréttur, ég þurfti að krjúpa
. . . Mamma, ég titraði frá hvirfli til ilja. Hann kom ekki
nær mér, og mér fannst ég ekki vilja færa mig nær hon_
um. Mér fannst ég ætti ekki að gera það. Rödd hans var
líkust klukkuhljómi. Ég get ekki sagt þér, í hvaða klæð-
um hann var. Allt var eins og sambland af skínandi
litum. Það er ekki til neins að ég sé að reyna að lýsa
þessu; geturðu hugsað þér hvernig tilfinningar mínar
voru, þegar hann lét þessa yndislegu geisla falla á mig?
Ég veit ekki hvað ég hefi til þess unnið, að verða þess-
arar dásamlegu reynslu auðið. Mér hefir aldrei komið til
hugar, að slíkt væri hugsanlegt, a. m. k. ekki um mörg,
mörg ár. Enginn gæti lýst því hvernig tilfinningar mínar
voru; ég get ekki gert grein fyrir því.