Morgunn - 01.06.1940, Qupperneq 39

MORGUNN
33
„Jú, en . . . “
„Þér eruð frá París, er ekki svo? Þér áttuð vin . . . bíðið
þér augnablik, ég skal ná nafninu . . . hann heitir Pál.l,
Páll Bourdin . . . Ef til vill ber ég það ekki rétt fram,
ég skal stafa það“. Og herra Peters stafaði nafnið. ,,Er
þetta rétt?“
„Ég átti vin, sem hét þessu nafni. En ég skil alls ekki
•. . “ tautaði Frakkinn, sem var alveg agndofa og greip
í skelfingu í handlegginn á mér, eins og hann væri í
sjávarháska. Fyrir aftan og framan okkur fóru allir að
hlæja.
„Hvað er það, sem þér skiljið ekki“, spurði herra Pet-
ers, eins og þeir væru að gjöra upp viðskipti.
„Ég skil ekki, hvernig þér hafið fengið að vita þetta“.
(Það varð almennur hlátur).
Nú l'ór Frakkinn við hlið mér að verða eins vandræða-
legur og ruglaður eins og hann hafði áður verið yfirlætis-
legur og hreykinn.
„Það hefi ég ekki tíma til að útskýra fyrir yður“,
sagði herra Peters, „en ég þarf talsvert mikið að segja
yður, og ég verð að vera fáorður. Takið þér nú eftir.
Þér áttuð, eins og ég hefi sagt, góðan vin í París, sem
hét Páll Bourdin. Hann dó fyrir nokkru síðan . .. látum
okkur sjá, var það ekki hinn . . . “ og herra Peters nefndi
dagsetninguna. „Stendur það ekki heima“.
„Jú, það stendur heima, en . . . .“
„Þessi Páll Bourdin segir, að hann sé mjög leiður yfir
einu. Hann skuldaði yður peningaupphæð, sem hafði
farizt fyrir að borga áður en hann dó. Þér höfðuð heldur
ekki sent honum neinn reikning, svo að sonur hans veit
ekkert um skuldina. En hann segir, að þér hafið skrifað
reikninginn og að hann liggi í skrifborðinu yðar í París í
skúffunni hægra megin. Er þetta rétt?“
„Það er algjörlega óskiljanlegt. . . “
„Hvað er það, sem er óskiljanlegt? Páll Bourdin segir,
að þér hafið reikning til hans, sem liggi í hægri skrif-
3