Vaki - 01.09.1952, Qupperneq 89

Það er því tilgangur verknámsskól-
ans:
A að vinna sigur á þeim útbreidda
misskilningi, að gera greinarmun á
gildi handiðnar og praktískrar virkni
annars vegar og vísindalegrar og
fræðilegrar menntunar hins vegar.
B og vinna þannig að praktískum und-
irbúningi að starfi (en ekki veita
atvinnukennslu), þegar nemandinn
hverfur úr tíunda bekk verknáms-
skólans ætti að sleppa hverjum nem-
anda við eins til tveggja ára lær-
lingstíma, eða svo vildum við, í
þeirri grein, sem hann hefur iðkað
í skólanum undir tilsögn og hand-
leiðslu æfðra og menntaðra meist-
ara. Enn er fyrst og fremst um að
ræða trésmíði, málmsmíði, lása-
smíði, prentverk, bókband og sauma-
skap fyrir stúlkur. Skólinn ræður
yfir verkstæðum fyrir allar þessar
greinar og er sífellt verið að endur-
nýja þau og stækka.
Þannig hefur innri gerð Óðinsskóg-
arskólans verið iýst í fáum dráttum.
Þessi háttur, sem hafður er á kennslu
samkvæmt nýjum aðferðum og einkum
tengslin, sem verða með kennslu og upp-
eldi hefur og djúp áhrif á ytra útlit og
byggingarlag skólans.
Allt frá upphafi Óðinsskógarskóla
var lagzt á móti því að reisa skóla
sem hermannaskálar eða fangelsi væru.
Óðinsskógarskóli er í tíu sérstökum hús-
um, er standa kippkorn hvert frá öðru
og eiga við landslagið, sem þau standa
í. Vani er að koma heimavistarskólum
fyrir í gömlum höllum og herragörð-
um, en Óðinsskógarskóli er sjálfur ofur-
h'tið skólaþorp. Eitt einstakt stórhýsi
gefur lífinu innan veggja þess ávallt
einhvern blæ þess lífs, sem er lifað í
hermannaskálum. Á sama hátt álít ég
gamlar hallir algerlega óhæfar til að
hýsa æskuna, hversu fallegar sem þær
kunna að vera. Þær hafa hlotið bygging-
arstíl sinn úr gjörólíkri lífshrynjandi,
við ólíkar aðstæður lénsveldisins, þar
sem ríkir höfðingjar réðu miklum auð-
æfum og ótakmörkuðum fjölda þjón-
ustuliðs. Og andi liðinnar tíðar býr enn
í skotum og hvelfingum.
Hins vegar á æska Þýzkalands sem
hún er í dag að eignast heimili er sé
miðað við hana.
Hver fjölskylda átta til tíu barna
ásamt uppalara eða hjónum býr saman
í húsi umgirt garði og trjám.
Þar eð allt að því helmingur barn-
anna í skólanum okkar kemur úr nauð-
ungar- og þurftarástandi félagslega og
efnahagslega, koma fullorðnir kennarar
og uppalendur víða í stað föður eða
móður. Mörg barnanna hafa misst for-
eldra og átthaga, og oft er ástandið
þannig, að báðir foreldrarnir eru við
vinnu fjarri heimilum sínum. Þannig er
fyrir fram loku skotið fyrir þá félags-
legu óhollustu er stafar af „kúristum"
og undirlægjuhætti við kennara.
Það eru heldur ekki til neinir sam-
eiginlegir svefnsalir. Fyrirkomulagið er,
að tvö eða þrjú börn búa í einu her-
bergi, sem þau hafa eftir smekk sínum
og persónuleika, svo að þau geti átt
verulega ,,heima“ í því. Aðeins við mál-
tíðirnar koma allir íbúar skólans saman
í sameiginlegum matsal. I heild eru um
300 manns í skólafélaginu, en af þeim
um 230 nemendur, hitt kennarar, upp-
alendur, verkamenn í húsum og görð-
um. Enginn mannamunur er gerður í
lýðveldinu okkar. Við umgöngumst í
stuttu máli sagt að hætti íslenzkra
sveitamanna. Gagnkvæmt traust er und-
irstaða samlífs okkar.
Daglegt starf okkar hefst kl. 6.30 á
morgnana. Fyrsta kennslustundin fer
fram milli 7 og 8, en seinna fyrir yngri
TlMARITIÐ VAKI