Vaki - 01.09.1952, Page 112

Vaki - 01.09.1952, Page 112
Gotnesk kirkja. leitast við að finna samfélag gervallrar listar. Það er oft gott að taka söguleg dæmi til skýringar. Þau eru nægilega langt í burtu til að valda ekki deilum, nægi- lega liðin til þess að skammsýni okkar um eigin öld nái ekki að spilla yfir- sýninni. Fyrir nokkrum öldum dró allt þjóðfélag og því allar listir lífsanda í krafti einnar hugmyndar, sem var trúin á almáttugan, alvitran og algóðan guð, skapara alls sem er og æðsta herra þess er allri veru héldi í sinni hendi. Og allar listgreinar lýstu þessari trú, raunar voru í þessari trú, hún var þeirra líf. Næst- um hvert verk er þeir skópu átti rætur í trúnni og varð til fyrir hana. Listin reisti himingnæfar kirkjur, brenndi sögu Krists í marglit gler, málaði boð- skap Krists á veggi og altari, skar iíf Krists í tré og hjó í stein. Bach og Pal- Le Corbusier, svissneski stúdentagarðurinn í París. estrina sömdu messur, kórala og sálma, Eysteinn munkur kvað Lilju meynni Maríu, móður guðs til dýrðar, munkar Frakklands rituðu Gullinskinnu, píslar- saga drottins kristinna var leikin á strætum og gatnamótum. Jafnvel hið veraldlega, öldin öll bjó í faðmi yfir- náttúrlegrar sannfæringar. Ójarðbund- inn lífsskilningur var undirstöðuviðhorf aldarinnar allrar, líf manna sem líf list- anna, er tjáðu hann, hvert sem form þeirra var. Ég hef valið þetta dæmi því ef til vill gefur hvergi í sögunni að líta slíkt samræmi í lífi manna og hugsun. Lífs- skilningur aldarinnar, trúin var til í túlkun rökfastrar og samkvæmrar kenn- ingaheildar eða kerfis. Sannleikurinn var til, og hafði vei'ið óbreyttur frá ó- munatíð, mundi vera óumbreytanlegur til loka tímans. Allt sem lífsanda dró, jafnvel dauð náttúran bjó í skugga þessa sannleiks. Augu listamanns og sál voru því tæpast myrkvuð óttanum, einkenni öryggislauss heims, né efasemdum um gildi lífsins. Hann var fjarri angist ef- ans sem okkur er runnin í merg og bein í dag, þekkti ekki nauðsyn leitar að huld- um sannleik, sem ef til vill er ekki til, hugmyndin um hann þjóðsaga úr forn- eskju. Heilsteypt þjóðfélag, samfellt TlMARITIÐ VAKI 110
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122

x

Vaki

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vaki
https://timarit.is/publication/818

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.