Helgafell - 01.12.1942, Blaðsíða 58
Hjalmar Gullberg:
Leyniregla
Gakk °Jt á tí8um einn, og lœr&u a.8 þegja,
sé œtlan þín að bindast Vorri sveit!
Vor Regla er stœrri en oss er unnt að segja,
en enginn þar um bróðurnöjnin veit.
Hi<$ innra með oss töluð er vor tunga.
Ei til er af oss nokkur saga skráS.
Þeim manni, er hélt sig hlaðinn mestum þunga,
mun huggun dýr án orða verða tjáð.
Er skuggar rökkurs sortna um sali og hreysi,
vér sitjum leynifund, við stjörnuvörð.
Ó, einverunnar endimarkaleysi, Vort eigi8 föðurland og mó8urjör8l
ÁSur en ég segi ySur þaS, langar
mig til aS vita, hvaS duglegur þér er-
uS í landafræSi, sagSi Símon. HvaSa
borgir og bæi á íslandi þekkiS þér ?
Jeppesen taldi á fingrum sér:
Reykjavík, Akureyri, ísafjörS....
Látum okkur segja ísafjörð, greip
Símon fram í fyrir honum. Það er
stúdentafélagið á ísafirði, sem sendi
mig. Ég er formaður þess.
Rétt er það, sagði Jeppesen hik-
andi: Er það fjölmennt félag ? Hversu
marga meðlimi hefur það ?
Einn, anzaði Símon og sötraði teið
sitt. Ég er líka meSlimirnir.
Þá stóð herra Jeppesen á fætur, stóð
á fætur og fór, var nóg boðið, gafst
upp á Símoni Pétri. Hann var illskárri
ómálga, hugsaði hann og hristi höfuð-
ið, um leið og hann skildi hann eftir
einan við NorSurlandaborSiS á Grand
Hotel. Gunnar Gunnarsson.