Helgafell - 01.12.1942, Blaðsíða 132

402
HELGAFELL
501— 700 rúbl. 14,00 af 500+5% af afg.
701—1000 — 24,00 - 700 + 6%--------
1001 og þar yfir 42,00 - 1000 + 7% - —
Hafi verkamaður eitthvert aukastarf,
sem oft er í Rússlandi, eru laun hans fyrir
það ekki lögð við aðallaunin og skattur
reiknaður af báðum saman, heldur er
skattur reiknaður sérstaklega af aukatekj-
unum. Séu þær t. d. 150 rúblur á mánuði,
greiðir hann 0,8%. Hafi verkamaður eða
skrifstofumaður þrjá ómaga á framfæri
sínu, lækkar skattur hans um 30%.
Bændur á samyrkjubúum greiða engan
skatt af tekjum þeim, er þeir hafa af bú-
inu, en samkvæmt lögum frá 8. júlí, 1939,
greiða þeir miklu hærri skatt en verka-
menn af tekjum af eigin landi eða kvikfé
eða hverri þeirri atvinnu, sem þeir kunna
að stunda með samyrkjubúskapnum.
Hæstlaunaða fólkið í Rússlandi er það,
sem vinnur að listum, leikarar, málarar,
hljómlistamenn, einkum þeir, sem stjórna
jass-hljómsveitum, menn og konur, sem
stunda listdans, og þó sérstaklega rithöf-
undar. Skatturinn er greiddur árlega og
dreginn frá laununum. Þar er um enga
undanþágu að ræða, en skatturinn er mjög
lágur eða 8%, séu tekjumar ekki meiri en
1800 rúblur, en úr því hækkar hann ört,
eins og sést á þessari skrá:
Tekjur. Skattur.
6001— 8400 rúblur 168 af 6000+ 5%
8401— 12000 — 288 8400+ 6%
12001— 20000 — 1064 12000+ 8%
70000—100000 — 6264 70000 + 17%
200000—300000 — 41364 - 200000 + 45%
Hvergi sjást eins háar tölur í tekju-
skrám annarra gjaldflokka. Meira að segja
duglegustu Stakhanov-verkamenn hafa
ekki eins háar tekjur og rithöfundar, lista-
menn, leikarar og fyrirlesarar, sem fjöldi
manns vill hlýða á. Tekjuskatturinn, sem
þetta fólk greiðir, er sýnilega til þess ætl-
aður að draga úr auðsöfnun, er síðar
myndi ganga til erfingja þess. Ekki er það
sízt eftirtektarvert um skattaálögur í Ráð-
stjórnarríkjunum, að þar er einungis
greiddur skattur til ríkisins en engin sveit-
arútsvör eða bæja.
Um erfðafjárskatt gilda ýmis ákvæði,
sem stranglega er gætt að haldin séu. Arf-
bomir eru einungis niðjar hins látna, fóst-
urbörn og þeir, sem verið hafa á framfæri
hans. Arfi skal skipta jafnt milli erfingja.
Vilji einhver gera þá arflausa, sem að
lögum eiga að taka arf eftir hann, má
hann ánafna eignir sínar einhverri stofnun
eða ríkinu. Þó gæta lögin réttar þeirra,
sem ófullveðja eru, þ. e. a. s. ekki fullra
átján ára. Þeir verða ekki sviptir erfða-
hlut.
Erfðafjárskatturinn í ríki, sem telur sig
sósíalskt, er miklu lægri en við mátti bú-
ast og miklu lægri en í auðvaldsríki eins
og Bandaríkjunum. Ríkisskuldabréf eru
til dæmis undanþegin skatti, og geta því
þeir, sem háar tekjur hafa, — einkum
rithöfundar og listamenn, — ánafnað erf-
ingjum sínum allmiklar upphæðir. Arf-
ur erlendis frá er einnig skattfrjáls.
Skattur af öðru erfðafé er hlutfallslega
lágur, þegar um litlar upphæðir er að
ræða. Enginn skattur er greiddur af fyrstu
1000 rúblum. Skattstiginn er á þessa leið: