Helgafell - 01.12.1942, Blaðsíða 136

Helgafell - 01.12.1942, Blaðsíða 136
406 HELGAFELL menntun, sem hvorki hvílir á klassískum mál- um né æðri stærðfræði. Mér virðist ekki hægt að verjast þeirri hugsun við lestur reglugerð- ar hins nýja stúdentaskóla, að þar eigi að láta stúdentaefnin krækja hjá öjlu því, sem knýr til aleflingar hugsunarinnar og reynir á skilning- inn. Eftir henni mun háskólinn fá yfirborðslegri menntamenn en menntaskólastúdentarnir eru, þrátt fyrir allt. Hins vegar veit ég, að nýju stúdentarnir verða betri á ritvél og liprari við ýms hversdagsstörf, einkum kaupsýslu, og má meta það að verðleikum, þó að mér finnist það lélegur grundvöllur undir háskólanám. Hugmynd þá, sem ég geri mér um verzlunar- stúdentana, hef ég ráðið af reglugerÖ skólans, en satt að segja er orÖalag hennar mjög laust f reipunum. AS vísu má slík reglugerð ekki vera svo negld og skrúfuð, að hún haldi kennsl- unni og kennurunum í úlfakreppu. Hún verður að gefa þeim frjálsræði tij að beita sér eins og mannlegar verur í kennslustundunum. En minna má gagn gera, því að í þessari reglugerÖ er orðalagið víða svo hráskinnslegt og sveigjan- legt, að svo virðist sem hennar vegna geti skóla- stjórnin krafizt af nemendum svo mikils eða lít- ils sem henni þóknast. Þetta er hvimleiÖur smíðagalli, og bendir til, að reglugerðin sé sam- in í flaustri. Um það fær maður illan fyrirboða í upphafi reglugerðarinnar, þar sem vikutíma- fjöldi f lærdómsdeild er skakkt lagður saman — ekkert þungt reikningsdæmi þó. Þetta skiptir litlu máli, en það hlýtur að verða mjög erfitt fyrir stjórnskipaða prófdómara eða jafnvel kenn- ara að dæma um, hvenær nemandinn uppfyllir sum ákvæði reglugerðarinnar, svo loöin sem sum fyrirmæli hennar eru. Hvenær á t. d. nem- andi að teljast hafa „lært notkun stærðfræði og æfzt í exakt hugsun“, svo að eitt dæmi sé tekið? Það mætti segja margt fleira um þessa reglugerÖ, en fyrst um sinn er gerandi ráð fyrir, að skólastjórnin noti sér hið teygjanlega orða- lag hennar til að krefjast svo mikils af nemend- unum, sem þarf til að gera þá sambærilega við menntaskólastúdentana, að svo miklu leyti sem hægt er. Þegar ég hér að framan skýrði frá, hvað kunna ætti í hverri grein, var það vitan- lega ekki annað en það sem ég gat helzt ráðið af reglugerðinni, að vakað hefði fyrir höfundi hennar. Á svipaðan hátt verða tijvonandi stjórn- skipaðir prófdómarar að haga sér, þegar þeir eiga að líta eftir, að nemandinn sé í samræmi við reglugeröina. En þeir gera engan saman- burð við stúdenta úr hinum skólunum. Eins og eg hef synt fram á, vekur reglugerð- in ekki traust á, að eftir henni verði brautskráð- ir stúdentar, sem séu sambærilegir að menntun við stúdenta úr menntaskólunum. En jafnvel þó að hún gerði það, gæti orkaÖ tvímælis, hvern rétt Verzlunarskólinn átti á þessum nýju rétt- indum sínum. Verzlunarskólinn er einkaskóli, sem rekinn er af tiltekinni stétt. Frá hennar sjónarmiði er það ofur skiljanlegt, ekki sízt, þar sem fésýslumenn eiga í hlut, að vilja ná í sem mest réttindi fyrir skólann, en um leið kosta sem minnstu til. Þetta bitnar á skólanum. Ég efast ekki um, að það séu góðir kennslukraftar i Verzlunarskólanum, en því hörmulegra er að vita til þess, að eigendur skólans skuli ekki sjá sér fært að búa sæmilega að þeim. Auk skóla- stjórans er einn kennari fastur starfsmaður skól- ans, og það er kunnugt, að hann hlaut það starf af illri nauðsyn, því að annars hefði hann flúið frá skólanum haustið 1941. Annars eru all- ir kennarar stundakennarar, sem leita verða at- vinnu annars staðar til að draga fram lífið. Skólinn ber enga ábyrgð á þeim né þeir á honum. Mér er ekki kunnugt um, að fundið hafi verið upp öllu verra fyrirkomulag á kennslu í skóla, enda geri ég ráð fyrir, að fáir munu bótmæla því, auk þess sem það lýsir óleyfilegri lítilsvirÖingu á kennarastéttinni og fyrirlitningu á starfi hennar. Ef til vill á að breyta þessu nú, þegar skólinn hefur hækkað f tigninni, enda er það því afleitara, því hærra mark, sem skólinn setur sér. Enginn hefur þó ymprað á þessu. Til samanburÖar skal þess get- ið, að Gagnfræðaskóli Reykvíkinga hefur 5 fasta kennara. Og úr því að ég nefni þann skola, skal ég geta þess, að á stúdentafundunum kom fram mikil undrun yfir því, að hann skyldi ekki fá réttindi til að útskrifa stúdenta fremur en Verzlunarskólinn. Allir vita, að á þessu hefur skólinn haft mikinn hug og sótt um það hvað eftir annað. Þessi skóli veitir fræðslu í sömu greinum og sambærilegir bekkir Menntaskolans. í hann fer fjöldi þeirra ung- linga, sem ekki fá inngöngu í I. bekk Mennta- skólans vegna takmörkunarinnar frá 1928. Og fjöldi nemenda tekur próf þaðan með sóma upp í efri bekki Menntaskólans. Skólinn hefur vax- ið og fært ut kvíarnar. Hann hefur bætt við sig bekkjum, og yfirleitt er ferill hans að mörgu Ieyti Jíkur ferli Gagnfræðaskólans á Akureyri á sinum tíma, sem leiddi til stofnunar mennta- skola þar. Það var sjálfsögð réttarbót, þegar skolinn hafði sýnt, að hann var hlutverkinu vax- inn. Skóli á að vaxa heilbrigðum vexti, þangaÖ til hann er fær um að takast hlutverk mennta- skóla á hendur. Þá getur enginn með réttu sagt, að honum séu veitt of mikil réttindi. Það er
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Helgafell

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgafell
https://timarit.is/publication/1076

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.