Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1985, Síða 75

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1985, Síða 75
Ferðaleikur lífsreyndur og þóttist vita allt það um konur sem karlmaður getur vitað um þær. Það sem honum féll best í geð við ungu stúlkuna sem sat við hlið hans var einmitt það sem honum hafði reynst hvað erfiðast að finna: hreinleikinn. Vísirinn á bensínmælinum var alveg kominn niður í núll þegar hann tók eftir skilti í hægri vegarkantinum sem sýndi að fimmtíu metrar væru til næstu bensínstöðvar. Tæpast hafði hún látið í ljós létti sinn þegar hann setti vinstra stefnuljósið á og beygði upp á planið fyrir framan bensíndælurnar. En afar stór tankbifreið stóð fyrir framan dælurnar og verið var að fylla á þær með gríðarstórri slöngu. „Þar vorum við óheppin," sagði hann og steig út úr bifreiðinni. „Verðið þið lengi að þessu?“ kallaði hann til afgreiðslu- mannsins. „Augnablik." „Augnablik, maður hefur nú heyrt það áður.“ Hann ætlaði að setjast upp í bifreiðina aftur en tók eftir því að unga konan var stigin út um dyrnar hinum megin. „Afsakaðu,“ sagði hún. „Hvert ert þú að fara?“ spurði hann gagngert til að hún færi hjá sér. Jafnvel þótt þau væru búin að þekkjast í rúmt ár kom ennþá fyrir að hún roðnaði fyrir framan hann og honum voru þessi augnablik blygðunar einkar kær (vegna þess að þau greindu hana frá þeim konum sem hann hafði þekkt fyrir hennar tíð og eins sökum þess að hann þekkti lögmál hverfulleikans sem í hans augum gerði jafnvel blygðun vinkonu hans dýrmæta). 2. Unga stúlkan þoldi ekki að þurfa að biðja hann (en hann ók oft klukkustundum saman) að nema staðar við trjálund. Það fór alltaf jafn mikið í taugarnar á henni hvernig hann þóttist verða hissa og spurði hversvegna. Hún vissi vel að blygðun hennar var fáránleg og gamaldags. Hún hafði oft tekið eftir því að fólk gerði grín að henni í vinnunni og stríddi henni á spéhræðslunni. Hún roðnaði alltaf við tilhugsunina um að hún myndi roðna. Hún þráði oft að vera frjáls, áhyggjulaus, láta sér líða vel í eigin líkama eins og hún vissi að raunin var með flestar ungar konur sem hún þekkti. Hún hafði meira að segja upphugsað, svona fyrir sig, óvenjulega leið til sjálfsefjunar: hún endurtók með sjálfri sér að við fæðingu fengju TMM XXII 337
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.