Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1998, Síða 146

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1998, Síða 146
RITDÓMAR ar er mun bjartsýnni þar sem dauði eða hamskipti Hálfdans Fergussonar eru eins konar endurfæðing til nýs og betra lífs. Hanami gæti verið saga af sjálfsleit karlmanns sem þorir að brjóta gegn hefðum og venjum til þess að láta drauma sína rætast en þarf um leið að skipta um ham og leggja á sig ómældar píslir. Hálfdan Fergusson „kemur út úr skápnum“ í óeiginlegri merkingu og endar sem kökuskreytingarmaður í Japan þar sem hann fær útrás fyrir ástar- og sköpunarþrá sína. Hamsldpti hans eru undirstrikuð með því að hann skipt- ir bæði um nafn, útlit og þjóðerni og enginn af ættingjunum ber kennsl á hann er hann mætir í eigin jarðarför. En sagan hefur víðari skírskotun. Fœðing, dauði og upprisa Dauði Hálfdans Fergussonar er í raun endurfæðing og hún gerist í nokkrum þrepum eftir því sem líður á söguna og fullkomnast í „upprisunni" í Japan. Sag- an hefst án nokkurs fýrirvara á uppboði í Tollvörugeymslunni þar sem Hálfdan kviknar til lífs strax í fyrstu málsgrein og lýsingin minnir á eins konar fæðingu sem ber brátt að enda er það á þessum tímapunkti sem skyndilegur dauði eða öllu heldur fyrsta stig endurfæðingar- innar á sér stað: Það var farið að síga á seinni hluta upp- boðs þegar Hálfdan tók loksins við sér. Auðvitað hafði allt borið að sama brunni frá því hann steig inn í skrangímaldið, en honum var samt vorkunn hvað hann var grandalaus. Þetta barsvo bráttað, oghann hafði ekki fengið neina vísbendingu eða aðvörun um ósköpin. ... Skellibjartur Ijóskastari blindaði Hálfdan þegar hann kotn að marg- breiðu dyraopi Tollgeymslunnar svo hann sá ekki annað en glæringar. .. . (bls. 5 skáletr. H.K.) „Fæðingaratriðið" í Tollvörugeymsl- unni skapar andrúmsloft kulda, fánýtis og tómlætis. Allt í kringum Hálfdan eru menn að keppast um að bjóða í ein- hverja dauða hluti og enginn hefur áhuga né slciining á hans afstæða dauða- stríði. Tollvörugeymslan, þar sem smyglvarningur er gerður upptækur og síðan seldur hæstbjóðanda, myndar því heldur nöturlega umgjörð um þau und- ur og stórmerki sem eru að gerast innra með Hálfdani Fergussyni. Að vísu getur iesandi allt eins búist við því að Hálfdani missýnist um umhverfi sitt og sé ef til vill þegar kominn til himna (maðurinn sem stendur við hliðina á honum lítur a.m.k. út eins og Lykla-Pétur). Ef til vill hefur hann þegar verið uppnuminn og er staddur við hið gullna hlið þar sem al- sæla og eilíff líf bíður innan seilingar. Enn er þó bið á því að hliðinu verði upp lokið og alsælan lætur á sér standa, en þegar Hálfdan stígur út úr Tollvöru- geymslunni er eins og hann stígi niður til jarðar sem nýr maður: Lungun þöndust út í gjóstinum þegar hann kom út á götu. Hann sveið í þau, næstum eins og hann væri á kafi í sígarettureyk, og það kumraði í hon- um hlátur yfir því að öndunarfærin í dauðum manni tækju svona skarpt við sér í útiloftinu og augun í honum voru óvenju snör. Aldrei höfðu þau séð himininn í svo ljómandi dökkum túrkis yfir hvítri Esju. Honum fannst gaman að stíga til jarðar, það var ný tilfinning, og slabbið pirraði hann ekki. Hann gat andað áfram, gengið, horft, talað, þrátt fyrir allt.... (bls. 12) Nú tekur við erfitt tímabil hjá Hálfdani þar sem hann er einungis dauður fýrir sjálfum sér en ekki fýrir öðrum mönn- um. Píslargangan er hafin og þó hann sé léttur í spori á þessu augnabliki er mikil þrautaganga framundan þar sem hann þarf smámsaman að sannfæra umhverf- ið um að hann sé ekki lengur í tölu lif- 144 www.mm.is TMM 1998:3
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.