Tímarit Máls og menningar - 01.12.1998, Síða 53

Elísabet Jökulsdóttir
Mjaðmasúla
Ég byrja svona. Ég byrja á því að opna augun og ég loka þeim strax
aftur og finn að ég hef hendur og ég legg hendurnar á mjaðmirnar og
mjaðmakúlurnar passa inní lófana og nú set ég fæturna í kross og með
hendur á mjöðmum og nú er ég búin að loka.
Ég er búin að loka.
Og þá finn ég fyrir brjóstunum, hvernig þau spretta upp og geir-
vörturnar rísa og verða stinnar og brjóstin þrútna og nú finn ég fyrir
eggjastokkunum og ég finn að það er eitthvað á milli þeirra og ég finn
að ég hef maga sem er fullur af ólgandi hraunleðju og nú finn ég að ég
hef hendur og þessar hendur eru til að bjarga lífi mínu og herðarnar til
að bera það og hálsinn til að syngja, og höfuðið til að höggvast af, og þá
loksins viðurkenni ég að ég finni fyrir hnjám og viðurkenni að ég hafi
fundið íyrir þeim fyrr en ekki viljað kannast við það og þessi hné -
þessi undarlegu hné - ég veit að þau eru til að krjúpa á - og þá finn ég
að ég hef fætur og það eru naglar í gegnum ristarnar og ég finn að mér
blæðir - mér blæðir, rautt, heitt blóðið seytlar úr sárunum og streymir
og ég fæ verk í vinstri eggjastokkinn og ég hugsa um kofa á öræfum og í
útvarpinu er verið að syngja Ó blessuð vertu sumarsól og bílarnir
þjóta hjá og óp í börnum og ég kyngi og ég anda og ég finn eitthvað
brenna milli fóta mér, finn það loga og nú byrja mjaðmirnar að
hreyfast, hægt og taktfast og inní lófunum og brjóstin þrútna enn meir
og lærin hitna og fótleggirnir skjálfa og lófar mínir brenna og höfuðið
opnast - það klofnar í miðjunni og bringspalirnar þenjast út og ég finn
fyrir æðunum í líkamanum og sprautan er látin smjúga í vinstra
handarbakið til að taka fóstrið - þetta er bara byrjunin - bara byrjunin
og það blæðir úr höndum og fótum og tekið er kverkataki um hálsinn
og mig langar mest til að taka upp símann og það er rödd í útvarpinu
og skelfing í líkamanum og nú streymir blóðið eftir trénu í krossinum
TMM 1998:4
www.mm.is
51