Tímarit Máls og menningar - 01.12.1998, Qupperneq 91

Kötturinn og fuglinn
Heilt þorp hlustar tregafullt
Á særðan fugl syngja
Það er eini fuglinn í þorpinu
Og það var eini kötturinn í þorpinu
Sem hakkaði hann næstum því í sig
Og fuglinn hættir að syngja
Kötturinn hættir að mala
Og sleikja á sér trýnið
Og þorpið heldur fuglinum
Stórkostlega jarðarför
Og kötturinn sem hefur líka verið boðið
Læðist um á bak við þar sem fuglinn liggur dauður
í strákistunni sem lítil stúlka heldur á
Og getur ekki hætt að gráta
Ef ég hefði vitað að ég myndi særa þig svona mikið
Segir kötturinn við hana
Þá hefði ég étið allan fuglinn
Og svo hefði ég sagt þér
Að ég hefði séð hann fljúga burtu
Fljúga burtu og alveg fram á heimsenda
Þangað sem er svo langt í burtu
Að þaðan verður aldrei snúið aftur
Þá hefðirðu ekki setið uppi með alla þessa sorg
Heldur bara hryggð og pínu eftirsjá
Það á aldrei að vera með neitt hálfkák.
Sigurður Ingólfsson þýddi
TMM 1998:4
www.mm.is
89