Skagfirðingabók - 01.01.1982, Page 55
SÝSLULÝSING YFIR SKAGAFJARÐARSÝSLU
5. grein.
Veðráttufar- er hér, eins og annars staðar á landi, mjög breyti-
legt og óstöðugt. Það er hvort tveggja, að sjaldan helzt sama
veður viku lengur, eða viðrar stundum mörgu sama daginn. Eigi
verða menn þess heldur varir, að sama veður gangi um sama leyti
árs, hvorki ár eftir ár né með föstu millibili. Yfir höfuð hafa
menn eigi tekið eftir neinni fastri reglu í veðurlagi.
6. grein.
Sjaldan eða því nær aldrei gjöra reiðarþrumur vart við sig í
þessari sýslu. Er það allur þorri fólks, er aldrei hefur eldingu séð.
Því síður vita menn til, að lofteldur hafi valdið tjóni hér um
sveitir.
7. grein.
Eins og öllum er kunnugt, á hafísinn eigi alllítinn þátt í því að
spilla veðráttu á landi voru. Er það einkum Norðurland, er sárast
fær að kenna á hinum illu afleiðingum hans, og er Skagafjörður
eigi afskiptur í því tilliti. Hve oft ísinn kemur að jafnaði, verður
eigi sagt með vissu, enda eru að því áraskipti. Stundum kemur
hann mörg ár samfleytt, hvert árið eftir annað. Aftur líða
stundum svo nokkur ár, að eigi verður ísvart við strendur
landsins. Að meðaltali mun láta nærri, að ísár séu tvö af hverjum
þremur, eður nærri tvöfalt fleiri en hin íslausu ár. Áður en ísinn
rekur að landi, er venjulega óstöðug tíð og umhleypingasöm,
ýmist blotar eða köföld. Veður stendur af ýmsum áttum, þó
oftast á útnorðan, enda kemur ísinn jafnaðarlega úr norðvestri.
Orsök þess, að hafísinn rekur hingað að landi, eru vestanstormar
eður útnyrðingar, en þó einkum straumar, er liggja að landinu
norðan úr höfum. Þá er stormur og straumur fylgjast að, og fara
í sömu stefnu, fer ísinn hraðast, en séu þeir gagnstæðir hvor
öðrum, má straumurinn sín oftast meira. Þannig er það alltítt, að
ísinn berst með miklum hraða fyrir straumi móti talsverðum
53