Skagfirðingabók - 01.01.1982, Page 87
MINNING AFA MfNS
hann heldur vígslu, enda lágu brauðin þá ekki á lausu. Þá var
ekki prestaskortur. Margir urðu að láta sér nægja kapellánsstöður
til að byrja með. Ekki var heldur vænlegt að halda norður —
heim. Þar var ekki að neinu að hverfa fyrir „lærðan“ mann. Hins
vegar þurftu flestir embættismenn á skrifurum að halda, og til
þess starfa völdust oft og einatt stúdentar, sem biðu eftir brauð-
um eða hikuðu við siglingu beint frá prófborðinu, oftast efna-
hagsins vegna. Það var að slíku starfi, sem Gisli Jóhannesson
gekk haustið eftir að hann útskrifaðist úr Bessastaðaskóla.
A kontor hjá kammerráði
Það var hjá kammerráðinu í Hjálmholti, Páli Melsteð sýslu-
manni Arnesinga, sem Gísli Jóhannesson réð sig til skrifara-
starfa, og þar er hann skráður í manntali haustið 1840, 23 ára
stúdent.
Þegar biskupinn í Görðum, sr. Árni Helgason getur um
skólahald Gísla Jóhannessonar í Reykjavík árið 1849, segir hann
Gísla hafa „lengi verið við hönd amtmanns Melsteðs og ein-
hverntíma var sagt ætti að verða hans tengdason, hvernig sem
það fer“.
Nú vitum við hvernig það fór. Samt var úr nógu að velja.-Níu
voru Melsteðsdætur, sem upp komust, átta giftust embættis-
mönnum og sú níunda Pétri Eggerz kaupmanni. En Gísli Jó-
hannesson hreppti dóttur annars sýslumanns, eins og síðar mun
sagt verða.
I Hjálmholti voru 25 manns í heimili og mikið umleikis bæði
i embættisstörfum og stórbúskap. Þar var mikið af ungu fólki og
ekki að efa, að vel hefur Gisli Jóhannesson notið sín í þeim hópi
þau tvö ár, sem hann var i Hjálmholti að þessu sinni, þótt hann
tæki sýsluskrifarastarfið fyrst og fremst til að afla sér fjár til
framhaldsnáms. Ennfremur stundaði Gísli kennslu þessi 2 ár,
85