Skagfirðingabók - 01.01.1982, Page 121
STÖKUR EFTIR ÞANGSKÁLA-LILJU
Vísnagerð Þangskála-Lilju er mjög upp og ofan, sem engan parf að
undra,þvíhún ,,kvað um allt ogalla‘'. Margarstökur hennar eru svo
sem ekki neitt neitt, hvorki að efni ne'málfari, en aðrar velpess verðar
að standa á prenti; pcer geyma brot af umhverfi hennar, cevikjörum og
sinnisfari. Meðpetta í huga voru pcer stökur valdar, sem hér birtast.
Sumar peirra hafa hvergi veriðprentaðar áður.
Hafsteinn hét maður Skúlason. Hann bjó í Neðranesi á Skaga
1861—69, eftir það á Hrauni til 1874, en fluttist þá til Vestur-
heims. Jóhanna, dóttir Lilju og Péturs, ólst upp á heimili hans.
Um Hafstein er ugglaust vísa, sem Lilja kvað einhverju sinni,
þegar Skagamenn héldu frá landi til fiskidráttar, og var knálega
tekið í árarnar á fari Hafsteins:
Hafsteinn er að fara á flot
fiskjar til sem aðrir,
eru sveigðar undir brot
ála-súlu fjaðrir.
Kona nokkur, Sæunn að nafni, kom að Þangskála. Lilja
fagnaði henni með þessari vísu:
Hér í bæinn okkar inn
— upp á slæ ég gaman —
vertu, Sæunn, velkomin,
við skulum hlæja saman.
Lilju sinnaðist við vinnukonu, sem var á Þangskála; og hafa
þá verið hestríðandi báðar, að því er ætla verður, vinnukonan
slegið í og riðið fram úr. Hún sat á hryssu, sem hét Píla. Lilja
kvað:
Hugarvíl ber hringagná,
herðir á Pílu strikið;
er nú fýlan ekki smá,
út hún kýlar mikið.
119