Skagfirðingabók - 01.01.1982, Side 170

SKAGFIRÐINGABÓK
100 þús. krónur. Og ennfremur áleit vegamálastjóri að rann-
saka þyrfti þetta nákvæmlega og bjóst við að senda verk-
fræðing til þess á næstunni. Þá áleit hann að einnig þyrfti að fá
samþykki frá Alþingi fyrir greiðslu á hálfum kostnaðinum".
Þann 4. apríl 1950 samþykkir bæjarstjórn: „Til færslu á farvegi
Sauðár krónur 100.000. Kostnaðurinn að öðru leyti tekinn að
láni“.
Þann 30. júní 1951 getur að líta mikla bókun hjá bæjarstjórn:
„Forseti gat þess að á síðastliðnu ári hefði Sauðá verið veitt í
Áshildarholtsvatn, en þaðan rennur hún áfram í Miklavatn.
Nú hefir komið í ljós að þetta virðist ekki vera heppilegt og
hafa komið fram kröfur til bæjarins frá eigendum Sjávarborgar
í sambandi við ána. Athugaðir hafa verið möguleikar á að
bieyta farvegi árinnar og láta hana renna austur í Tjarnartjörn
og losna þannig við að hún renni í gegnum Sjávarborgarland.
Eftirfarandi tillaga kom fram: Fundurinn samþykkir að veita
Sauðánni austur í Tjarnartjörn svo fljótt sem tök eru á. Til-
lagan var borin upp og samþykkt með öllum atkvæðum“.
Lengra ná skriflegar heimildir mínar ekki. Fyrst má þess
kannski geta, að illa ber saman bókun íþróttanefndar frá 15.
maí 1951, þar sem skorað er á bæjarstjórn að veita ánni sem
fyrst burt úr bænum, og bókun bæjarstjórnar u.þ.b. sex vikum
síðar, þar sem segir að ánni hafi verið veitt í Áshildarholtsvatn
á síðastliðnu ári. Veit ég ekki hvernig skýra á þetta ósamræmi.
En sleppum því. Staðreynd er, að ánni var fyrst veitt í Áshild-
arholtsvatn, þar sem hún var enn til ama. Þaðan var hún því
flutt, annað hvort þetta sama sumar eða árið eftir, í sinn
núverandi farveg: niður mýrarnar og í Tjarnartjörn. Það tók
því ein fjögur til fimm ár að koma Sauðánni burt úr bænum.
Og þrautalaust var það ekki, eins og fyrrnefndar bókanir bera
með sér. Margir komu við sögu: heimamenn, ráðunautar,
verkfræðingar, vegamálastjóri og e.t.v. einnig hið háa Alþingi
íslendinga. Það er því varla ofmælt, að gamla Sauðá hafi
168