Skagfirðingabók - 01.01.1982, Side 185
ANNÁLL ÚR SKAGAFIRÐI
hluta sumars og fram á áramót fengizt 18 aurar fyrir 40% feita
mjólk. Þetta er auðvitað ekki hátt, en verður þó samt sem áður
eitt hið drýgsta innlegg bóndans.
Mikill uggur og ótti er í mönnum hér út af hinni svonefndu
mæðiveiki, sem undanfarin ár hefir geisað hér vesturundan og
gert heilar sveitir næstum sauðlausar. Hefir hún með hverju ári
færzt lengra norður og austur á bóginn og heflr nú komizt
hingað í Skagafjörðinn, vestan Vatna. Hefir orðið vart við hana á
tveimur bæjum, Hólkoti í Staðarhreppi og Halldórsstöðum í
Seyluhreppi. Hefir allt fé verið drepið á þessum bæjum, en
miklar líkur á því, að hún gjósi upp víða seinnipartinn i vetur og
á næsta sumri.
I sumar var hafður vörður með Héraðsvötnum, framan frá
Jökli og alla leið til sjávar. Voru í allt 13 menn á varðlinunni, en
þrátt fyrir það sluppu kindur bæði austur yfir og vestur yfir, enda
líklega ómögulegt að vera nokkurn tíma fullviss um, að slíkt sé
tryggt, hversu mikil árvekni, sem þar er við höfð. En nú er verið
að girða meðfram Vötnunum, svo líkindi eru til að varzlan gangi
betur, enda finnst mér ekki mega horfa í neitt, sem hægt væri að
ætla, að yrði til þess að stöðva hana hér, svo hún fari ekki lengra
austur eftir. Þó ég búist við því, að ýmis héruð séu verr undir-
búin að mæta afleiðingum hennar en Skagafjörður, þar sem
menn gætu langtum meir snúið sér að mjólkurframleiðslu og
aukinni hrossarækt, munu samt margir dalabændur gjalda mikið
afliroð við komu hennar, þvi þeir eiga óhægt að snúa sér að
þessu. Annars má búast við, að raunin verði sú, að svo og svo
margir flosni upp og flytji á mölina, og er það ekki lífvænlegt í
allt það atvinnuleysi, sem þar er fyrir. Eina vonin er, að einhver
ráð eða lækning finnist við þessum illræmda sjúkdómi og leysi
bændur á þann hátt úr þessum vanda.
Heldur gengur hægt með að safna til okkar góðu Skagfirð-
ingasögu, svo hægt yrði að fara að gefa hana út, en þó munu
ýmsir góðir menn vera þar að verki, þó þeir láti ekki mikið yfir
183