Skírnir - 01.04.2001, Page 128
122
KIRSTEN WOLF
SKÍRNIR
byggða Kanada heldur einnig til Bandaríkjanna, Þýskalands, Eng-
lands, Danmerkur, Póllands og Islands og var Margrjeti endur-
goldið með tímaritum og dagblöðum frá þessum löndum.8
Áskrifendur virðast hins vegar hafa verið íslendingar þeir sem
bjuggu á Interlake-svæðinu í Manitoba suður til Norður-Dakóta
og Minnesota og þeir sem bjuggu vestur frá Saskatchewan alla leið
til Washington-fylkis.9 Tímaritið virðist hafa höfðað sérstaklega til
félaga í hinum ýmsu bindindisfélögum og líknarfélögum kvenna,
sem yfirleitt unnu náið saman á vettvangi kirkjunnar (þeirrar lúth-
ersku eða únítarakirkjunnar) og höfðu hin síðarnefndu einkum
líknarstörf og siðferðisumbætur á dagskrá sinni. Margrjet var sjálf
félagi í Hvítabandinu sem var hluti af Women ’s Christian Temper-
ance Union og opinskáar árásir hennar á fylkisþingin fyrir að veita
leyfi til neyslu sterkra drykkja vöktu eflaust fögnuð meðal bind-
indis- og kvenfélaganna, þótt Margrjet (sem mun hafa þegið í glas
annað veifið) hafi haft sínar efasemdir um áfengisbann: „Geti menn
ekki af sjálfs dáðum haldið sér frá ofdrykkju, liggur beint við að
hindra þá með lögum, og eina ráðið er að leyfa hvorki vínsölu né
framleiðslu áfengra drykkja. En einmitt þetta er skerðing á frelsi
þeirra manna sem kunna að njóta þess í hófi“ (11:4 [1899]: 5).
Margrjeti var hins vegar ljóst, eins og mörgum öðrum bindind-
iskonum, að án kosningaréttar til sveitar- og landsstjórna rynni
barátta þeirra fyrir samfélags- og siðferðislegum umbótum út í
sandinn. Stjórnmálaþátttaka var eina leiðin til að koma breyting-
um í gegn og kjósendur einir skiptu máli í stjórnmálum. Margrjet
virðist því, eins og svo margar kvenréttindakonur, hafa tekið upp
baráttuna fyrir kosningarétti kvenna í beinu framhaldi af afskipt-
um sínum af bindindismálum. Konur höfðu öðlast jafna stöðu
innan hennar eigin svæðissamfélags, því árið 1881, þegar Islend-
ingafélagið í Winnipeg var endurskipulagt og nefnt Islenska fram-
farafélagið, fengu konur sömu réttindi og karlmenn innan þess.10
8 Sigfús B. Benedictsson 1941: 4.
9 Holenski 1980: 32.
10 Þetta býður upp á athyglisverðan samanburð við Bandaríkin, en landnemasam-
félögin þar voru ævinlega fyrst til að veita konum kosningarétt. í þessum sam-
félögum var sú tilfinning ríkjandi að konurnar hefðu eins og karlarnir átt sinn
þátt í að nema landið og ættu þar með rétt á að hafa áhrif á löggjöfina.