Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.2016, Síða 74

Tímarit Máls og menningar - 01.12.2016, Síða 74
K r i s t j á n J ó h a n n J ó n s s o n 74 TMM 2016 · 4 sinnar, bauð henni að setjast á bak hestinum fyrir aftan sig og ríða til kirkju því nú skyldu þau gifta sig og ætlaði að taka hana nauðuga með sér í gröfina. Frekar kaldranalegt myndmál yfir hjónabandið! Hún var svo heppin að hatturinn lyftist aðeins á höfðinu og hún sá í hvítan blett í hnakkanum þar sem hauskúpan var ber. Það er eins gott fyrir stúlkur að hafa augun hjá sér. Þessar sögur og aðrar af sama tagi eiga enn fótfestu í íslenskri menningu. Þó að þeir atburðir sem hér er lýst séu ef til vill frekar ótrúlegir er samt sann- leikur í sögunum og hann verður til þess að fólk víkur þeim ekki frá sér. Við vitum að karlmenn hafa stundum lagt ósanngjarnt hatur á konur sem hafna þeim og það hefur jafnvel bitnað á systrum þeirra, eins og í sögunni af Þor- geirsbola, og eftir stendur alblóðugt, hálfflegið nautið eins og tákn um karl- mannlega illsku. Í sögunni um djáknann er sama þema: Ástin sigrar allt og getur skapað skelfileg vandræði og verið sterkari en dauðinn. Þjóðsögur og skáldskapur Víkjum aftur að Draugaslóð. Þar er eins og áður segir hliðarsaga af Rey- nolds-bræðrunum skosku, sem höfundurinn, Kristín Helga Gunnarsdóttir, hefur samið og lagað að ferlinu í sögu Reynistaðabræðra. Í þessum tveimur sögum er ekki byggt á of mikilli ást milli karls og konu, heldur of lítilli ást á börnum. Foreldrarnir eru gráðugir og kaldlyndir og verða börnum sínum að bana með heimskulegum áætlunum. Eftir stendur sá sannleikur að græðgi og kaldlyndi drepur börn. Þáttur dauðans í lífinu birtist þannig á ýmsa vegu í íslenskum sagnaheimi. Hér hverfur heimurinn ekki börnunum vegna þess að góðir vinir eða foreldrar deyja, heldur deyja börnin vegna þess að for- eldrarnir eru illir. Þú getur gert þínum nánustu ýmislegt verra en að deyja. Eyvindur, aðalpersónan í sögunni Draugaslóð er eins og áður sagði 13 ára og býr með ömmu sinni. Afinn er dáinn en hann er samt alltaf nálægur vegna þess að hann var góður og vitur maður. Amma talar við sjálfa sig og ber mál undir afa sem hefur verið dáinn árum saman og þau komast yfir- leitt að skynsamlegum niðurstöðum. Hans er saknað en dauði hans er ekki endanlegur vegna þess að líf hans var mikilvægt. Faðir Eyvindar hefur aldrei látið neitt til sín taka í lífi Eyvindar, hann er sjálfsagt á lífi þannig séð en skiptir engu máli og er því í reynd miklu dauðari en afinn. Móðir Eyvindar er við nám í útlöndum, skildi hann eftir hjá ömmu sinni en kemur yfirleitt og er eitthvað hjá þeim á sumrin. Fyrir Eyvindi er hún dauð sem móðir en hefur tekið sér einhvers konar systurhlutverk. Hann viðurkennir hana ekki sem móður en líkar samt þokkalega við hana. Amma hans er í reynd móðir þeirra beggja. Í rás sögunnar gerist það að hin eiginlega móðir Eyvindar, Þóra, flytur heim, ræður sig sem landvörð á Kili, þar sem Reynistaðabræður fórust, bæði í veruleikanum og þjóðsögunni, og þar sem Kristín Helga lætur Reynolds- bræðurna skosku farast og týnast í hliðstæðri sögu. Litla húsið við vatnið
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.