Tímarit Máls og menningar - 01.12.2017, Blaðsíða 18

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
18 TMM 2017 · 4
Áttu þér listrænt manifestó?
Já og það er í stöðugri endurskoðun.
Hlustar þú á tónlist á meðan þú skrifar?
Nei en það mega gjarnan vera læti og umgangur.
***
Hvernig berast hugmyndirnar til þín?
Ég fæ ekki hugmyndir svo mikið, meira svona sest niður og byrja.
Viltu segja mér frá vinnubrögðunum, aðferðunum, sköpunarferlinu?
Það er alltaf rosalega góð tilfinning sem fylgir því að opna nýtt skjal – tómt
skjal – og sjá fyrir sér fyrstu myndina og fyrstu myndirnar en þær raðast
ekki strax alveg saman og ég þarf margar atlögur, skrifa og skrifa þangað til
ég fer að sjá söguna birtast. Stundum – þegar ég opna nýtt skjal – verður úr
smásaga, stundum ekki neitt og stundum held ég áfram og úr verður skáld-
saga. Ég er lengi að byrja á skáldsögu, kaflarnir safnast upp og saman og
eftir á sé ég hvar hver á heima. Ég plotta ekki fram í tímann. Oft veit ég ekki
hvort efnið komi að góðum notum, ég er kannski búin að skrifa hundruð af
blaðsíðum sem virðast ekki á neinni leið en svo allt í einu kemur allt heim og
saman. Það sem virkaði fyrst sem kaos reyndist ekki vera það í raun.
Við höfum innbyggðan kompás sem kemur mér stöðugt á óvart. Að ég sem
sit hérna í garðinum með þér ætti aldrei að geta kallað sömu manneskjuna
sama nafni í hundrað og eitthvað blaðsíður – eðlilega ætti ég að ruglast á
nöfnum og gleyma hvað ein var að gera í þriðja kafla og önnur annað – en
eitthvað hið innra heldur utan um þetta allt og tilhugsunin er mér ofviða
þangað til ég sest niður við tölvuna. Sögurnar rata nokkurn veginn úr innra
lífinu.
Semurðu á tölvu?
Já.
***
Viltu segja mér frá bókunum þínum, eitthvað um hverja bók, í hvernig
skapi þú varst, aðstæðum, hvað varstu með á heilanum, hvar þú bjóst…
um ytri og innri kringumstæður, aðferðir, þemu … Ljóðabækur þínar eru
heild – ekki stök ljóð eða safn. Fyrsta bókin Kjötbærinn (2004) er bálkur
sem segir frá Kötu sem býr í herbergi með Kalvin sem kemur og fer. Hér les
maður rosalega líkamlega nálægð – einsog í öllum bókunum reyndar – og
svakalegt hugmyndaflug:
… „innfallin kinnin, húðin hans hvíta með svörtum skeggbroddum, lyktin