Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.2017, Blaðsíða 31

Tímarit Máls og menningar - 01.12.2017, Blaðsíða 31
R a u n s æ l í f s g l e ð i TMM 2017 · 4 31 salem tilheyra nú ríki Ptolemea sem voru með höfuðborg sína í Alexandríu í Egyptalandi. Þeir ríktu yfir Palestínu á árunum 323–198 f.Kr.11 Jerúsalem var stjórnað af umboðsmanni þeirra og var æðsti presturinn í Jerúsalem helsti bandamaður hans. Það má vel líta svo á að Júdea hafi verið sjálfstæð í innri málum þ.e.a.s svo lengi sem skattar voru greiddir og stjórnsýslan laut Ptolemeum. Must- erið var auðugasta og áhrifamesta stofnunin í Júdeu eða Jerúsalem. Vald æðsta prestsins var mikið og mætti líkja valdi Musterisins í Jerúsalem við guðræði. En miklar samfélagsbreytingar fylgdu í kjölfar grískra yfirráða.12 Áhrif grískrar menningar og þar með heimspeki voru mikil og neyddust fulltrúar hebreskrar trúararfleifðar til að takast á við þessa nýju strauma og hugmyndir.13 Ritið Prédik arinn er afrakstur þeirra. Það hefur af mörgum verið nefnt fyrsta hebreska heimspekiritgerðin. Stjórnarfarið og efnahagslífið tók auk þess miklum breytingum. Gamlar hefðir og venjur á vinnumarkaði áttu í vök að verjast. Einstaklingshyggja og ný vinnusiðfræði kom fram á sjónarsviðið. Hagkerfið breyttist þar sem peningaviðskipti leysa vöruskipti af hólmi. Bankastarfsemi og fjárfestingar erlendra auðmanna á landi í Ísrael gjörbreyttu aldagömlum akuryrkjubúskap bænda. Ritskýrendur tala um kapítalíska þróun á þessu tímabili. Afleiðingarnar voru miklar, m.a. urðu bændur að selja jarðir sínar upp í skuldir, gerast leiguliðar eða lentu jafnvel í þrældómi o.s.frv. Stéttaskipting jókst og það kom fram ný milli- og yfirstétt sem leyfði sér lúxus og nautnir að grískri fyrirmynd. Menn tóku auk þess að tileinka sér gríska siði og menningu.14 Eins og áður er getið var Musterið í Jerúsalem valdamikil stofnun. Eftir heimkomu Ísraelsmanna úr útlegðinni í Babýlon 538 f.Kr. og vígslu Must- er isins 515 f.Kr. tók það yfir hlutverk konungsvaldsins. Musterið varð nú stærsti landeigandi og atvinnuveitandi í Ísrael og sem stofnun þarfnaðist það öflugrar stéttar embættismanna. Í Jerúsalem voru reknir skólar þar sem ungir menn öðluðust menntun til að gegna störfum á vegum eða í tengslum við Musterið. Á hellenska tímabilinu var trúararfleifðin varðveitt í þeim og innan embættismannastéttarinnar, löguð að nýjum aðstæðum og þróuð áfram í átökum við nýjan tíma og samfélagsgerð. Þar var leitað til spekihefðarinnar og telja fræðimenn að í einum þessara skóla hafi höfundur Prédik arans starfað.15 Í ritinu er hann kenndur við Salómon konung, en það er gert til að draga fram tengsl spekihefðarinnar við sögu Ísraels.16 Hver hann var er ekki vitað. Staða Musterisins í fornöld kallast nokkuð á við stöðu kaþólsku kirkjunnar á miðöldum. Þá var kirkjan eina stofnunin sem hélt velli þegar Vestur-Róm- verska heimsveldið féll. Kirkjan tók þá yfir margar af þeim skyldum sem keisarinn eða keisaraveldið hafði sinnt. Biskupinn í Róm varð að páfa og í reynd að kirkjulegri útgáfu af keisara. Í samhengi þessa má vel segja að hlutverk háskólanna á miðöldum hafi verið líkt og spekiskólanna forðum í Jerúsalem, þó umfangið hafi verið annað og meira.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.