Úrval - 01.12.1954, Blaðsíða 112

110
ÚRVAL
isbaráttunnar, flestar frá skóla-
árunum í Höfn, þótt ef til vill
megi segja að sumar þeirra, og
þá heizt þær sem sagðar eru
af Hannesi Hafstein og Einari
Benediktssyni, ættu að flokkast
undir annað en strákapör, ef
sannar væru.
Og enn í dag eru unnin
strákapör og ganga sögur af
þeim manna á milli, þótt fæstar
séu skráðar. I ölum þeim ó-
kjörum af þjóðlegum fróðleik
og sögum, sem skráð hafa ver-
ið á liðnum árum, er furðu-
lítið af prakkarasögum, og hef-
ur Úrval nú látið sér til hugar
koma að bæta úr þeirri van-
rækslu. Þeim, sem eiga í fórum
sínum sögur af strákapörum,
skráðar eða óskráðar, er hér
með boðið að senda Úrvali þær.
Ef eitthvað berst af slíkum
sögum, sem slægur er í að dómi
ritstjórans, munu þær verða
birtar á kápunni eftir því sem
rúm leyfir. Þær tvær sögur,
sem hér fara á eftir, gefa
nokkra hugmynd um hverskon-
ar sögur Úrval óskar eftir og
hver sé hæfileg lengd þeirra.
Þó mega þær vera styttri, en
ógjarnan lengri. Bezta sagan,
sem birt verður í hverju hefti,
verður launuð með eins árs
áskrift að Úrvali og sú næst-
bezta með hálfs árs áskrift. Og
nú byrjum við:
*
Sögð er skemmtileg saga, sem
gerðist fyrir allmörgum árum
í skrifstofu Kreppulánasjóðs í
Reykjavík. Þar unnu saman í
stofu meðal annarra Tryggvi
Pétursson bankamaður og Helgi
Hallgrímsson fulltrúi. Sátu þeir
hvor andspænis öðrum við
stórt borð og voru tveir símar
á borðinu. Þetta var á þeim
tímum þegar menn tóku út vör-
ur í reikning, jafnt ríkir sem
fátækir. Helgi var í reikningi
hjá Sláturfélagi Suðurlands og
hafði verið það árum saman.
Nú skeður það dag nokkurn
að drengur kemur til Helga
með reikning frá Sláturfélag-
inu, og vill þá svo óheppilega,
til að Helgi hefur ekki peninga
handbæra en biður drenginn að
koma aftur, og fór prýðilega á
með þeim. Nokkrum dögum
síðar kemur drengurinn enn
með reikninginn, og fór enn
sem fyrr, að Helgi, þessi al-
kunni skilamaður, var ekki með
peninga á sér og varð enn að
biðja drenginn að koma aftur
og þótti það leitt. —• Skömmu
eftir að drengurinn var farinn
tók Tryggvi símann, sem
stóð hansmegin á borðinu.
og hringdi í númerið hjá
félaga sínum og borðnaut,
Helga. Helgi svaraði í símann.
og fékk fremur kaldar kveðj-
ur. Tryggvi sagði honum að
þetta væri hjá Sláturfélagi Suð-
urlands og spyr síðan: ,,Ég'
vildi bara vita hvort við ættum.
að rífa þennan reikning, eða
hvort þér hefðuð hugsað yður
að borga hann einhverntíma ?‘c
Helgi kom litlum vörnum