Úrval - 01.11.1968, Qupperneq 75

NEYÐARHJÁLP AÐ NÆ'TURLAGI
73
an. „Það getur vel verið að hann
sé kominn.“
Maðurinn var vantrúaður á þetta,
en gerði eins og honum var sagt.
En um leið og hann opnaði dyrnar
sá hann mann með læknistösku vera
að stíga út úr bifreið fyrir utan
húsið.
Hann var svo augljóslega yfir-
kominn af undrun, að læknirinn
byrjaði á því að skýra málið fyrir
honum: ,,Ég er alltaf að störfum í
þessum borgarhluta. Vagninn minn
stóð rétt hinum megin við hornið,
þegar ég fékk kallið. Eg þurfti ekki
að aka nema 50 metra leið.“
Læknirinn var fljótur að veita
barninu meðferð vegna eyrnabólg-
unnar, og síðan fullvissaði hann
foreldrana um, að verkurinn mundi
fljótt hverfa. „Innan skamms verð-
ur drengurinn sofnaður." Siðan
kvaddi hann og fór.
Þegar hann kom út í vagninn, sem
er sérstaklega útbúinn til síns hlut-
verks, bar bílstjórinn honum nýtt
neyðarkall, um konu á sjötugs aldri,
sem telja mátti víst að væri með
botnlangabólgu.
Ails fór þessi læknir á sex stunda
vöku sinni í níu vitjanir, sem allar
voru í brýnustu þörf. É'g sat í vagni
hans og tók tímann í hvert sinn á
mæliúr, frá því kallið kom og til
þess að hann hvarf inn úr dyrun-
um þar sem hann þurfti að vitja.
Að meðaltali var biðin sautján mín-
útur.
Sá sem þarfnast læknis skyndi-
lega um miðja nótt, getur þurft að
bíða langar og erfiðar stundir þang-
að til næst í lækninn — nema hann
búi í Stokkhólmi eða þá einhverri
þeirra þrjátíu annarra borga í Evr-
ópu sem komið hafa upp hjá sér
þvílíkri neyðarhjálp. f Finnlandi og
á Spáni starfar neyðarhjálpin dag
og nótt, en annars staðar eingöngu
um næturtímann, því að hvarvetna
eru beiðnirnar flestar um læknis-
hjálp frá klukkan tíu að kveldi til
klukkan fjögur að morgni.
Með reynslunni hafa menn fund-
ið ýmsar endurbætur á neyðar-
hjálpinni. f Stokkhólmi var til
dæmis í fyrstunni álitið sjálfsagt að
læknar hennar færu á vettvang í
sínum eigin bifreiðum, eða í leigu-
bifreiðum, en þetta reyndist vera of
tímafrekt, og, einkum á næturnar,
of fyrirhafnarsamt. Nú eru hafðir
sérstakir vagnar, búnir stuttbylgju-
tækjum, síma og sírenulúðrum, til
að flytja lækninn á þann stað sem
óskað er. Ökumennirnir þekkja vel
hver sinn borgarhluta, svo að ekki
þarf að tefja sig að leita að götu-
nöfnum og númerum. Þegar lækn-
irinn er kominn að réttum húsdyr-
um, bíður ökumaður úti fyrir á
meðan hann vinnur verk sitt, og
skrifar hjá sér þær beiðnir sem
berast um loftskeytatækin. í Stokk-
hólmi er þetta fyrirkomulag tölu-
vert- farið að leysa heimilislækn-
ana af hólmi. Læknarnir sem þann-
ig starfa eru alltaf viðbúnir, og
fær skrifstofan að meðaltali eitt-
hvað hundrað og fjörutíu beiðnir
á sólarhring.
Læknirinn, sem ég fylgdist með
við næturvitjanir, fékk næsta margt
og margvíslegt við að fást. Eitt var
reifabarnið, sem fallið hafði niður
á gólf þegar verið var að skipta á
því og snúizt í hálslið. Stúlka nokk-