Úrval - 01.07.1972, Blaðsíða 99

Úrval - 01.07.1972, Blaðsíða 99
SIÐUSTU DAGAR MUSSOLINIS 97 liföi áfram um aldir, ef hann biði ósigur eða félli jafnvel í dýrlegri varnarorustu I Valt.ellina. En Claretta Petacci hafði aðrar hugmyndir I kollinum. Hún hafði frétt af fjarlægum stað, sem var uppi I fjöllunum I 6000 feta hæð og þau Mussolini gætu leynzt á. Spoegler fór tvisvar með Clarettu þangaö upp eftir i sleöa. Þau ræddu við gömul hjón, sem bjuggu i kofa langt inni I greni- skóginum og fengu jáyrði þeirra fyrir þvi, að tvær manneskjur mættu búa þar i nokkur ár, án þess að spurt yrði um ástæðuna. Svo fékk hún Spoegler til þess að stinga upp á þessu við Mussolini. Hann hlustaði af athygli á hugmynd- ina og sagði svo: „Ég skil, ég skil.” Claretta skipulagöi hvert smáatriði, sem snerti undankomuleiðina. Spoegler falsaði fyrir þau ferðaleyfi, svo að þýzkar vegahindranir mundu ekki hefta för þeirra. Atburðirnir tóku nú að gerast mjög hratt hver af öðrum. Mussolini reiknaöi með þvi, aö Þjóðverjar gætu haldið varnarlinunni við Pófljótið, 50 milum fyrir suðaustan Milanó. En nokkrir af æðstu yfirmönnum þýzka herliðsins höfðu þegar byrjaö samn- ingaviðræður um uppgjöf. Þ. 21. april tóku Bandamenn borgina Bologna og héldu svo áfram sókninni til norðvesturs. Tveim dögum slðar kom einn _ af aðstoðarmönnum Mussolini til baka úr sendiferð, sem Mussolini hafði sent hann í til víg- stöðvanna til þess að komast að þvl, hvernig horfurnar væru i raun og veru. Hann var rykugur, rennsveittur og augu hans voru blóðhlaupin. „Astandið er hræðilegt,” stundi hann upp. „Það er ekkert eftir þar.” „En Þjóöverjar halda þó Póvarnar- Hnunni,” sagöi Mussolini spyrjandi rómi. „Þjóðverjar halda engu, Foringi,” svaraðiaðstoðarmaðurinn. „Þeir áttu eina flugvél . eftir og ekkert stór- skotalið. Þér ættuð að fyrirskipa tafarlaust undanhald til Valtellina. Þýzka yfirherstjórnin er ekki til lengur.” „Það er almælt, að fólkiö kasti blómum til hermanna Bandamanna i Bologna,” sagði Mussolini. „Það getur þó ekki verið satt?” Aðstoðarmaðurinn var þungbúinn á svipinn. „Þvi miður er þaö satt. Fólkið er reiðubúið til þess að bjóða hverja þá velkomfta sem færa þeim frið.” „SIÐASTA BLAÐSÍÐAN 1 BÓK MINNI” Mussolini var mjög hikandi allt til enda. Hann gat ekki tekið ákvörðun i málinu. Stundum hallaðist hann að því að framkvæma Valtellina- áætlunina. En svo fylltist hann efasemdum og hikaði við að taka ák- vörðunina. Ráðgjafar hans bentu honum á, að það væri allt krökkt af skæruliöum kommúnista I Valtellina- héraðinu. Claretta vildi enn, að ráðagerð hennar yrði framkvæmd. En hún var samt hrædd um, að Valtellina- áætlunin mundi að lokum sigra. Hvernig sem allt veltist, yrði hún að vera hjá Mussolini. Hún hringdi I einn vin sinn I fasistaflokknum og bað hann um að „útvega sér hinn grágræna einkennisbúning Hjálparliðs kvenna. Ef foringinn legði fyrirvaralaust af stað til virkisins I Valtellinadalnum, gæti hún kannske haldiö á eftir honum og komizt þangað óhindrað I slikum einkennisbúningi. „Gerið það fyrir mig að útvega mér búninginn,” sagði hún bænarrómi. „Ég ætla að deyja
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.