Úrval - 01.07.1972, Blaðsíða 88

86
ÚRVAL
þýzka heimspekingsins Nietzsches,
bundin i leður, i afmælisgjöf. Yfir-
maður þýzka Suðurherráðsins vonaði
aö geta afhant Mussolini gjöfina
persónulega og bað bæði konunginn og
nýja forsætisráðherrann leyfis. Én
eina svarið, sem hann fékk, var það að
Mussolini væri við góða heilsu og nyti
nú persónulegrar'verndar konungsins.
Badoglio forsætisráðherra lofaði, að
’nann mundi koma gjöf Hitlers til
Mussolini við tækifæri.
Og þannig gekk þetta allan næsta
mánuð. Þá varð þýzki lögreglu-
fulltrúinn i Róm heppinn. Hann var
mjög áhugasamur áhugaljósmyndari
og fór oft i ökuferðir snemma á
morgnana eftir gamla rómverska
Appiuveginum til þess að taka þar
litskuggamyndir á þeim slóðum, en
hann átti orðið mikið safn af þeim.
Jafnframt hitti hann þá jafnan
njósnara, sem starfaði i italska innan-
rikisráðuneytinu og færði
lögreglufulltrúanum ýmsar fréttir
þaðan. Þ. 1. september eða einhvern
næsta dag á undan eða eftir færði
njósnarinn honum dulmáls-
orðsendingu, sem lögreglu-
eftirlitsmaður einn hafði sent til
ráðuneytisins. Hún hljóðaði svo:
„Fullkomnar öryggisráðstafanir hafa
nú verið gerðar i kringum Gran Sasso
d’Italia.”
TILFELUSTAÐARINS A FJALLINU.
Hinn bratti tindur Monte Cornofjalls
I Gran Sasso nær allt upp i 9000 feta
hæð yfir sjávarmál. Hann er
snækrýndur og hrikalegur, hæsti
tindur itölsku Apenniaf jallanna. I 6500
feta hæð er dálitill hjalli á milli fjalla-
tindanna, og á honum er eitt gistihús.
Þangað er aðeins hægt að komast i
tannhjólajárnbrautarvagni, og er þar
um 3000 feta leið að ræða frá dalnum
fyrir neðan. Þar var Mussolini i haldi
og bjó i herbergi einu i gistihúsinu, en
að öðru leyti var það mannlaust að
undanskildum mönnum þeim, sem
gættu Mussolini. Þetta var Skorzeny
nú tekið að gruna.
Skorzeny fékk nú njósnurum sinum
ýmis skyldustörf að vinna tafarlaust.
Þeir komust að þvi, að margir
lögreglumenn voru um þessar mundir
að setjast að i ýmsum húsum i þorpinu
Assergi, sem var niðri i dalnum við
neðri enda járnbrautarinnar, og að
varðmenn héldu nú vörð á öllum
vegum i nágrenninu athuguðu gaum-
gæfilega öll farartæki og farþega
þeirra. Starfsfólki gistihússins hafði
verið sagt upp án uppsagnarfrests.
Þýzkur herlæknir, sem skipað var að
skoða gistihúsið i þvi yfirskyni, að
verið væri að leita að heppilegu
hressingarhæli fyrir mýrarköldu-
sjúklinga, fékk jafnvel ekki leyfi til
þess að fara upp i járnbrautarvagninn,
og var honum hótað þvi, að hann yrði
handtekinn.
Mussolini hlaut að vera i gistihúsi
þessu. En hvernig yrði mögulegt að
komast að honum, áður en hann yrði
fluttur burt þaðan?
Útilokað var að gera árás á landi á
litlu járnbrautarstöðina i dalnum.
ítölsku lögregluþjónarnir gætu mjög
auðveldlega gert sporðbrautina
óvirka. Með hjálp njósnaflugs kom
það fram, að útilokað var að senda
niður fallhlifarlið. Snarpir loft-
straumar mundu feykja flestum
fallhlifarmönnum niður i kletta-
sprungur fyrir neðan Monte Cor-
notind. Einu hjálpartækin, sem komu
til greina, voru þvi svifflugur. Sér-
fræöingar gerðu ráð fyrir þvi, að 80%
þeirra mundu eyðuleggjast i lendingu
vegna geysilegs loft uppstreymis, sem
gæti hvolft svifflugu eins og hún væri