Úrval - 01.07.1972, Blaðsíða 110

Úrval - 01.07.1972, Blaðsíða 110
108 ÚRVAL Margt er líkt með trúarbrögðunum * að er athyglisvert, Jií hvaö margt er likt meö SKhelztu trtlarbrögðum ^5 heimsins, eins og t.d. eftirfarandi hugsun: ,,Þaö, sem þér viljiö aö aörir menn gjöri yður, þaö skuluö þér og þeim gjöra” (Kristindómur). ,,Særiö ekki aöra meö þvi, sem særir yöur sjálfa” (Buddismi). „Geriö engum neitt það, sem valda myndi sjálfum yður sársauka, komi þaö fram viö yður” (Hindúatrú). „Þaö, sem meiöir yöur sjálfa, skuluö þér ekki láta bitna á meöbræörum yðar” (Gyöingatrú — Talmud). „Litiö á velgengni náungans sem yöar eigin velgengni, og litið á tjón náungans sem yðar eigið tjón” (Taotrú). I mörgum af nýjustu trúarbrögðum heimsins hefur sú skoöun vaknað, aö Krishna, Búdda, Brahma og Kristur hafi f raun og veru verið einn og hinn sami: Guös sonur, sendur til jaröarinnar á mismunandi tfmum, þegar heimurinn þurfti þess með. Ég hefi tekiö mér þaö bessaleyfi aö þýöa nokkur af oröum Krishna og Buddha til aö gefa ykkur örlitia nasasjón af kenningum þeirra — og þar aö auki hefi ég látiö fylgja meö nokkur orö úr fjailræöu Krists. . . . Og Guö hefur oröiö: KRISHNA: HiÖ óraunverulega Aldrei er til: hiö raunverulega Aldrei er ekki til. Þennan sannleika hafa þeir raun- verulega séð, sem geta séö sann- leikann. verkiö og er hafinn yfir öll eyðingaröfl. Enginn getur bundiö enda á þann anda, sem er eilifur. Þvi allir hlutir, sem fæddir eru i sannleika verða að deyja og út frá dauöa i sannleika kemur lif. Aliar verur eru ósýnilegar fyrir fæöingu og veröa aftur ósýnilegar eftir dauöann. Þær sjást aðeins milli tveggja ósýnileika. Hvers vegna skyldi nokkur finna sorg I þessum sannleika'? I vizkunni getur maöurinn hafið sig yfir þau verk, sem vel eru unnin eða ekki vel. Far þvi á fund vizkunnar: Yoga er sjálf vizkan aö verki. Þegar maöurinn hefur yfirunniö sérlega löngun, sem kemur til hjart- ans — og finnur hina einu guðlegu hamingju vegna Guðs náöar — þá hefur sál hans sannarlega fundiö frið. Og geröu skyldu þina, þótt hún sé auviröileg, frekar en aö. gera skyldu annars, þó hún sé mikilfengleg. Að deyja i eigin þágu er llf: aö lifa I ann- ars þágu er dauði. Ekkert verkefni óviröir þann mann, sem er I fullkomnd samræmi, sem er Or Samúel og Jónina
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.