Úrval - 01.07.1972, Blaðsíða 142

Úrval - 01.07.1972, Blaðsíða 142
140 ÚRVAL rRjamaöurinn: „En setjum nú sem svo, að þetta gerðist?” Leiösögumað- urinn hugsaöi sig um sem snöggvast og svaraöi síöan: „Ég býst viö þvi, aö pariö yröi kallaö fyrir byltingarnefnd- ina, sem mundi reyna aö telja um fyrir þeim og fá þau til þess aö skynja villu sins vegar.” Bandarikjamaöurinn spuröi þá: „En hvaö geröist þá, ef þau héldu samt áfram aö elska hvort annað?” Þá svaraöi leiðsögumaöurinn: „Þá heföi byltingarnefndin engin önnur ráö en aö setja þau I fangelsi fyrir aö óhlýönast boöum Maos formanns og fyrir aö láta tima fara til spillis, sem eyöa ætti á jákvæöari og virkari hátt.” „Of dýrt” Síðasta áldarfjóröunginn hef ég þekkt hina háværu og lifsglööu Kin- verja i Honululu, Singapore og Hong Kong. Þegar rökkriö sigur yfir þessar borgir, getur aö lita menn, sem leika mah-jongg af slikum krafti og slikri innlifun, að þaö má heyra hróp þeirra og hlátra yfir i næstu götu. Ég hef séö, hve gaman þeim þykir aö þvi aö dansa og sýna aödáun sina á fallegum stúlkum. Ég get ekki trúaö þvi, aö Mao hafi kæft þessa.lifsgleöi, þessa ást á lifinu til langframa. Hún hlýtur aö koma fram siöar meir. 1 fyrstu spuröu allir Bandarikja- mennirnir, sem sáu hinar aödáunar- veröu borgir Kina, sem voru lausar viö þjóöfélagslega ólgu og umrót: „Hvers vegna geta okkar borgir ekki verið svona?” Tveir tæknimenn sögöu viö mig: „Kannske er kominn timi til, aö viö framkvæmum einhverjar af hug- myndum Maos heima.” En I feröalok voru samt næstum allir á þeirri skoðun, aö framfarirnar i Kina heföu veriö of dýru verði keyptar, fólk heföi þurft aö afsala sér of miklu mannlegu frelsi. Viöfangsefni þaö, sem Kina þarf nú aö leysa, er aö finna aöferö til þess aö viðhalda röö og reglu og jafn- vægi I þjóöfélaginu en veita jafnframt fólkinu frelsi i einhverjum mæli. Viö fangsefni Bandarikjanna er aö viö- halda frelsi þegna sinna en koma jafn- framt þjóöfélagslegu jafnvægi á aftur. Þaö munu liöa nokkur ár, þangað til viö munum geta metiö þaö réttilega, hver hefur oröið hinn varanlegi stjórn- málalegi árangur af ferð þessari. En hinn varanlegi sigur þessarar viku er nú auösær. Eftir tuttugu ára timabil hafa Bandarikjamenn nú séð Kina aftur. Meö hjálp sjónvarpsins hafa þeir snætt kvöldverö með Chou for- sætisráöherra, gengiö meö Nixon for- seta eftir Kinamúrnum mikla, stigiö inn I Hina bönnuöu borg, hitt kinverskt verkafólk og kinversk börn. Og kin- verskir leiötogar komust nú I nána snertingu viö Bandarikjamenn. Kin- verskir fréttamenn hittu bandariska starfsbræöur sina aö máli og rökræddu viö þá. Og þeir uröu sem steini lostnir, þegar þeir geröu sér grein fyrir þvi frelsi, sein viö njótum. Þeír uröu vitni aö kraftaverki þvi, sem fólgiö er i fréttaflutningi meö hjálp gervi- hnattar. Þeir hrósuöu okkur Banda- rikjamönnum hvað eftir annaö fyrir tæknilega hæfni okkar. Ég er samþykkur mati Nixons for- seta um gildi fararinnar, sem hann orðaöi á eftirfarandi hátt eftir heim- komuna til Washington: „Grund- vallarmarkmið þessarar feröar var að koma á aö nýju samskiptum viö Al- þýöulýöveldiö Kina eftir heilan mannsaldur, sem einkenndist af fjandskap. Viö náöum þvi takmarki okkar.”
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.