Úrval - 01.07.1972, Blaðsíða 151

Úrval - 01.07.1972, Blaðsíða 151
KVENNABÚRIÐ MITT 149 hárskeri. „Ég er ekki viss um, að nýja hárgreiðslan þin muni ganga i augun á strákunum,” sagði ég. Carol yppti öxlum og svaraði: „0, ætli mér sé ekki sama! Ég þoli ekki stráka hvort eð er.” Við þessa afdráttarlausu trausts- yfirlýsingu tók ég til óspilltra málanna og skellti fyrsta hárlokknum af henni. Nokkrum mlnútum slðar gekk ég aftur á bak til þess aö virða stoltur fyrir mér handaverk mln, en nú var ég búinn að klippa hárið öðrum megin. En þegar ég reyndi aö klippa hárið hinum megin á nákvæmlega sama hátt, klipptu skærin helzt til mikið. Þetta útheimti auðvitað, að ég klippti svolltið I viðbót - hinum megin. Og þegar ég hætti loks þessum samræmingaraðgeröum mlnum, þá var það ekki vegan þess að ég hefði lokið starfinu á fullnægjandi hátt, heldur vegna þess að ég haföi ekki meira hár til þess að klippa. Jæja, hugsaði ég með sjálfum mér, að minnsta kosti mun þessi frjálslega hárgreiðsla dóttur minnar veita hár- sveröinum betra tækifæri til kælingar á þessu sumri en nokkru sinni áður! Carol var alveg himinlifandi, meðan á athöfninni stóð. Hún var enn að hlæja, þegar ég tók handklæðið af herbum hennar. Ég byrjaði að sópa upp lokkaflóðinu, meðan hún flýtti sér inn I herbergið sitt til þess að skoða þessa spánýju manneskju vandlega i stóra speglinum þar. Og i sama mund komu þær Evie og hinar dæturnar heim. Ég heilsaði konunni minni með sigurbrosi á vör. „Litli fjárhundurinn okkar er horfinn,” sagði ég og kinkaði kolli I áttina til herbergis Carol. Á næsta augnabliki ætlaði allt af göflunum að ganga. Það var sem heimsendir væri kominn. Meðan móöir og dóttir grétu hvor I annarrar örmum, stóð ég þegjandi álengdar, hið hjálparvana og undrandi fórnardýr fyrirlitningaraugngotanna, sem þær beindu til mín. Ég velti þvl fyrir mér, hvaða sameiginlegur furðuþáttur hins kvenlega eðlis heföi skyndilega sam einað þær gegn mér, þessum aðilja, sem hafði raunverulega leýst vanda- máliö, sem þær höfðu svo oft rifizt út af undanfarið? Éghafði veriö „sendur I hundakofann” áður, en samt hafði hurð hans aldrei verið skellt svo snöggiega og harkalega aftur áður né læst svo tryggilega. Konur I nauöum staddar Þegar eldri telpurnar þrjár voru orðnar nægilega garnlar til þess að fara I sumarbúðir, lét móðir þeirra þær alltaf hafa allt of rikulegan út- búnað meðferðis, að því er mér virtist. En einhvern veginn varð reyndin önnur, þegar á hólminn kom. I hverjum pósti fengum við bréf með fjölmörgum bónum um allt milli himins og jarbar, lyf til þess ab fæla burt skordýr, frimerki, herðatré, timarit, sælgæti ...jafnvel tannbursta I stað þeirra, sem þær höföu misst I vatniö. Hefðu telpurnar borið fram sllkar beiðnir heima, hefði móðir þeirra ekki oröið við neinum þeirra eða minnsta kosti mjög fáum. En þar eö dætur hennar dvöldust nú sem útlagar uppi i óbyggðum, var engin bón þeirra of fáránleg til þess, að hún skyldi ekki verba veitt sarnstundis. Það skipti engu máli, hvað Evie var aö fást við, þegar bréfberinn kom. Hún kastaði öllu frá sér og tók til að tina saman eða útvega allt þaö, sem stóð á vörulist- anum, og senda það strax af stað til þeirra. Þegar ég kom heim úr vinnunni eitt kvöldið, var Evie önnurn kafin við að lita nýkeypta strigaskó heiðgula.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.