Úrval - 01.07.1972, Blaðsíða 161

Úrval - 01.07.1972, Blaðsíða 161
KVENNABÚRIÐ MITT 159 tækifæri fékk jafnvel Robin litla plnu- Htinn sopa, sem geröi þaö aö verkum, aö hana kitlaöi í nefiö. Þá hrópaöi Julie: „Heyriö þiö, megum viö kasta glösunum I arininn, þegar viö erum búin aö skála?” Þaö fór hrollur um Evie, en hún lét samt undan, þegar systur Julie tóku undir þessa beiöni hennar. Svo hellti ég svolitlu kampavíni I öll glösin, og viö stóöum upp og snerum okkur aö arninum. Ég horföi hugfanginn á and- lit dætranna minna fjögurra, Elds- bjarminn varpaöi mjúkri glóö yfir andlit þeirra, svo aö þau liktust and- litum á málverkum impressionist- anna. Þær voru mér allar jafnkærar, hver á sinn hátt, og hver þeirra var sér- stakur persónuleiki, óllk hinum. Mér varö hugsaö til litilla telpna, sem veiddu fyrstu fiörildin sin og dáðust að fyrsta regnboganum, sem þær sáu og sátu I fyrsta skipti hest, án þess að nokkur styddi við þær. Og ég heyrði sálmana, sem sungnir voru fyrir utan svefnherbergisglugg- annokkará jólamorgnum. Og ég fann plnulitlar hendur, hlýjar og mjúkar, halda fast I stóru krumlurnar mínar. Og minningarnar streymdi fram, dátahúfur og fléttur, hné meö spékoppum I og gljáandí, sápuþvegnar kinnar, pinulitlar svuntur og plfu- kjólar og risavaxin tár, sem bleyttu stundum flnu flikurnar. Ég lokaöi augunum, en ég heyrði samt litlar telpnaraddir, sem hvlsluöu I eyra mér, og fann litla telpuarma, sem föömuöu mig aö sér og fann enn nærveru Htilla telpnahjarta, sem voru svo full af ást og blíðu, aö út af flæddi. Já, þaö eru þessar litlu svipmyndir úr llfinu, sem ég minnist helzt og bezt, þvl aö þaö er svo miklu fleira stórkost- legt og aödáunarvert viö hina hvers- dagslegu hluti heldur en viö hiö óvenjulega. Viö finnum aldrei ham- ingjuna meö þvl aö reyna aö elta hana uppi. Þess I staö opnum viö bara hjörtu okkar og látum hana streyma þangaö inn. Nú voru tvær af dætrum okkar komnar á táningaaldurinn og ein oröin fulloröin stúlka, en samt voru grundvallarbönd fjölskyldunnar eins sterk og áöur, já, ekki aðeins eins sterk og áö.ur, heldur virtist sem ávextir þeirra yröu rikulegri og góm- sætari meö hverju árinu sem leið. Carol lyfti glasi slnu hátt I loft upp. „Skál fyrir mömmu og pabba!” söng hún. „Skál fyrir okkur öllum! ” bætti Evie viö. Um leiö og telpunum tókst aö koma niöur einum sopa, lyfti ég glasi mlnu fyrir framan arininn. „Eina loka- skál! ” tiikynntiég. Viö lyftum glösum okkar aö nýju, reiöubúin til þess að kasta þeim sigrihrósandi inn I arinlog- ana. „Skál fyrir fjórum beztu pilt- unum I heiminum .... megi þeir ein- hvern tlma veröa tengdasynir mlnir .... og eignast eigin dætur!” Verstu glæpirnir, sem framdir eru I bandarlskum borgum, eru kannske ekki morð, nauðganir eða rán, heldur þaö ástand, að börn skuli neydd til þess að lifa stöðugt I umhverfi, sem en mengað af hávaða, ljótleika og alls kyns rusli og úrgangi, sem hefur svo þau áhrif aö þau venjast hinu lélega umhverfi slnu og taka sliku sem eölilegu astandi og minnka þannig möguleikana á að geta síöar meir notið dásemda llfsins I ríkum mæli. René Dubos.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.