Úrval - 01.01.1973, Qupperneq 58

56
ÚRVAL
vinsamlegur aö senda mér þó ekki
væri nema einn- dollar til þess að
kaupa litilsháttar kaffi fyrir.”
Arið 1967 voru settar út 4.400 flöskur
I Karabiska hafinu og útifyrir vestur-
strönd Afriku, af þeim fengust endur-
sendar 582. En flöskur á öörum
afmörkuöum svæöum gáfu allt upp i
58% endurheimt.
Fjöldi fólks haföi fjarstæöukenndar
hugmyndir um hvað það gæti fengið i
fundarlaun: fyrrverandi skólakennari
iGuyanavarð reiöur yfir þvi, að „hann
fengi enga þóknun, t.d. eins og litinn
utanborðsmótor”, fiskimaöur vildi fá
veiöarfæraútbúnað. Margir ungir
menn á afskekktum eyjum i
Karabiskahafi oskuöu eftir starfi sem
fiskimenn eöa við visindastörf. Maöur
á Bahamaeyjum skýrði frá þvi að
hann hefði oröið aö fá lánaöa peninga
fyrir frimerkjum og vonaðist til aö fá
þá endurgreidda.
150 ára gamall boðskapur.
Sannanlega lengsta rek flöskupósts
er talin vera flaska, sem sett var i
sjóinn viö Perth i Ástraliu i júni 1962 og
nær 5 árum siðar fannst i Miami i
Florida. Það er talið að flöskuna hafi
rekið um 18.000 km. vegalengd og
meðalhraðinn hafi verið 0,34
milur. En það eru ekki aðeins
ferðalög þessara flöskupósta, sem
vekja áhuga heldur einnig timalengdin
frá þvi þeim er kastað út og þar til þær
finnast. Nálægt Victoria i British
Columbia fannst flöskupóstur árið
1936, sem hafði verið kastað i sjóinn 18.
nóvember 1899 af skipi, er var statt úti
fyrir strönd Sviþjóöar eða 37 árum
áður. En heimsmetið á þessu sviði —
ef rétt er greint — hefur flöskupóstur
frá áhöfninni á japönsku skipi, sem
var að leita að fjársjóðum á eyðiey i
Kyrrahafinu árið 1784. Skipið fórst og
45 mönnum af áhöfninni tókst að
bjarga sér upp á kóraleyju, en létust
svo úr hungri. Einn af áhöfninni af
Matsuyama að nafni risti frásögn af
slysinu á trébút, sem hann setti i
flösku og kastaði i sjóinn. Það var ekki
fyrr en 1935 sem flaskan fannst, eða
150árum siðar við strendur Japans, og
merkilegt að það var skammt frá
fæðingarstað Matsuyamas.
Rúsinan i pylsuendanum!
Vorið 1970 skýrði sænsk dagblöð frá
þvi að sænskur sjómaður hefði 15
árum áður skrifað bréf, er byrjaði
þannig: „Only for girls . . . .” hann
tróð bréfinu i hollenzka mjólkurflösku
með gúmmitappa og kastaði henni i
Miðjarðarhafið. Fiskimaöur frá
Sikiley rakstsiðar á flöskuna á reki úti
á sjó, bréfið var á ensku, sem hann gat
ekki lesið, svo að hann afhenti dætrum
sinum það. Þær fengu prestinn til þess
að þýöa það, báðar svöruðu með bréfi
og mynd af sér, sjómaðurinn var ekki
lengi að taka ákvörðun og nú hefur
hann verið giftur annarri systurinni i
15 ár, fjölskyldan býr i Sviþjóð og
hjónin eiga tvö börn.
„Við áttum hund, sem hét Viski. Eg var eitt sinn á fundi mæöra skáta-
drengja og var staddur i stofu innan um marga ókunnuga. Húsmóðirin var
óánægð, þar sem hundurinn hennar kom si og æ til min og þefaði af buxna-
skálmunum. Ég reyhdi að róa konuna og sa^ði til skýringar: „Þetta er allt
ilagi. Hann finnur bara lykt af Viski af fötunum minum.”