Goðasteinn - 01.09.1963, Qupperneq 83

tilefni að skrifa þessar línur, en ég er ekki viss um, að ég kunni
rétt nema tvær, sem ég bæti hér við.
Bróðir Runka, sem Ásgrímur hét, varð úti í hríðarbyl á Austur-
landi. Runki kvað eftirmæli eftir hann. Ég man aðeins eina vísu
af þeim. Hún er svo:
Örlagadísin þér rekkju til reiddi,
ríkum og snauðum er ákvörðuð sú:
Snjóhvítan yfir þig banahjúp breiddi,
blundinn að værastan sofnaðir þú.
Runki kom á bæ hér í Nesjum, þar sem var nýsmíðaður út-
sjávarbátur, og var búið að gefa honum nafnið Sæfari. Þá kvað
Runki:
Sólar hari, hann Sæfara þennan
efli bara af ást sinni
með afla úr þaratjörninni.
Þórður Tómasson:
„Margt er sér til gamans gert"
Ölafur Magnússon í London í Vestmannaeyjum var góður og
farsæll formaður. Jafnan var sett í hrófin skömmu eftir vertíðar-
lok. Komu þá stundum fleiri en boðnir voru og hjálpuðu við
setninginn. Góð hrófveizla var haldin, þegar búið var að ganga
frá skipinu í hrófi. Sátu hana allir, sem höfðu lagt hönd að skip-
inu. Einu sinni hélt Ólafur hrófveizlu, sem stóð langt fram á
nótt með glaum og gleði. Um morguninn varð Ólafur þess vís,
að búið var að setja skip hans úr hrófi og hvolfa því við bæjar-
dyrnar heima hjá honum. Hlaut hann að setja það til hrófs í
annað sinn og halda aðra hrófveizlu, ekki lakari. 1 veizlunni
minntist hann á hið gráa gaman og sagði þá: „Það þykir mér
verst, ef hér eru einhverjir af þeim, sem fluttu skipið heim“.
Menn voru nokkurn veginn vissir um, að þar hefðu allir veizlu-
gestir átt hlut að máli.
Goðasteinn
81