Skírnir - 01.01.1882, Blaðsíða 66

68
X>ÝZKALAND.
stefnunni. Aðaláform mitt frá upphafi vega, hefir verið að
koma þýzkum rikjum í einingar samband. þetta hefir mjer
tekizt þrátt fyrir mótstöðu þingskjalaranna. Síðan hefi jeg
viljað gera þetta samband sem traustast og öflugast. Sambands-
ríkið er fyrir vígafla og herkost þýzklands á stofn komið, það
er enn fjöndum um horfið á alla vega, og það hlýtur heldur
að auka enn rýra þenna afla. þetta verður ekki með öðru
móti enn því, að alríkið hafi nóg fje til taks, og fyrir þá sök
hefi jeg breytt svo til um tollana, farið fram á ný skattalög,
einokun fyrir rikið á tóbakssölu, og svo frv. það er gert fyrir
frið og vellíðan alrikisins, er jeg vil hlynna að kostum verk-
mannalýðsins, og það er fyrir samþegnlegan frið og eindrsögni,
að jeg vil hliðra til við ena kaþólsku þegna Prússakonungs,
því það gefst aldri vel til langframa, að láta 12 milliónir
manna lifa við óeiru“. Hægt er að sjá, að flest er satt og
rjett í slíkum hugleiðingum, þó þeir hafi ekki á órjettu máli
að standa, sem segja, að Bismarck hafi með tilhliðrun sinni
við kaþólska menn viljað kaupa þingfylgi þeirra i öðrum
málum. En allt kemur i sama stað niður, einnig hjer hefir
Bismarck sama mark sjer fyriraugum: afl og þrifnað ens milda
sambandsríkis.
Kosningarnar fóru fram í lok októbermánaðar, og urðu
við þær allmiklar breytingar á þingafla sumra flokka. Mið-
flokksmenn (kaþólski flokkurinn) fjölguðu um 3 (105 í stað 102),
en „þjóðernis- og frelsismönnum11 fæklraði um 17, þar sem tala
framsóknarmanna komst upp í 61 úr 28. Til liðs enna síðast
nefndu má telja þá menn, sem hafa gengið úr flokki „þjóð-
ernis- og frelsismanna“ (sesessiónista); þeir voru 21 og urðu
nú 42. Flokkunum hægra megin hafði vegnað miður, og at-
kvæðatalan komst niður úr 110 í 81, þar sem hún vinstra
megin komst upp í 172 úr 152. I miðflokksmanna liði eru
taldir margir þeirra, sem standa nokkuð aukreitis eða eru
„sjer um mál“ á þinginu, t. d. Póllendingar, fulltrúarnir frá
Elsas og Lothingen, og fl., svo að tala þeirra verður alls
hjerumbil 149. Af því má sjá hvern baggamun sá flokkur getur
riðið öllum málum, og hvað Bismarck muni þykja undir þvi