Skírnir - 01.01.1882, Blaðsíða 127

SVÍtjÓÐ.
129
samsíðis sænsk landbúnaðarsýning, fjenaðarsýning og hesta, og
má nærri geta, að mannkvæmdin yrði hjer mikil frá öllum
norðurlöndum. jpeir hittust hjer konungarnir, Kristján 9di og
Oskar annar, og fylgdu þeim margir prinsar og annað stór-
menni. Landbúnaðarsýninguna helgaði Oskar konungur með
snjallri ræðu. Upphaf hennar var svo látandi: „Góðir herrar!
frjáls landeign og frjáls ábúðarrjettur eru grundvallartrygging
góðra búnaðarhaga. Svo hefir það verið í fósturlandi voru frá
alda öðli. En eins þurfti þó enn við, og þessa ens þriðja
mátti lengi bíða. Vikingahugurinn lifði víkinga öldina. Hug-
miklir og göfugir foringjar Ijetu merki sín borin til íjarlægra
landa. Sigurinn fylgdi þeim, og þó hann brygðist stundum, dró
aldri skugga á hernaðarfrægðina, og sizt þá, er vjer hurfum
aptur innan þeirra endimerkja, sem nú standa — með víg-
aflann þorrinn, en huginn óbilaðan. — þá kom dögun nýrrar
aldar. Hið bláfrána stál, sem vjer höfðum reiðt svo opt á
móti ofureflinu, hnje nú að öðrum lotum; það var fært að
skauti fósturjarðarinnar, eigi til uppskeru dauðans, en til fram-
leizlu lífsins ávaxta. Og nú lcom hið þriðja, sem vantaði: nú
kom friðurinn“. Svo minntist hann þess, að Svíar væru sú
eina þjóð, sem hefðu notið friðarins. í tvo þriðjunga heillar
aldar, og hefðu allan þann tíma með miklu þolgæði yrkt
landið. þó jarðvegurinn væri víða ófrjór og seint hefði gengið,
hefðu þeir ekki látið þreytast. Aþekkar sýningar og sú, sem
hjer gaf að líta (hin löda) hefðu sýnt þeim, að hjer væri ekki
fyrir gýg unnið. Hann bað þess að endingu, að slikir kapps-
munir mættu vita á vaxandi þrifnað og blessun.
Brúðkaup krónprinsins fór fram í Carlsruhe 30. september
með miklum veg og viðhöfn. Auk foreldra hans var þar Vil-
hjálmur keisari, afi brúðarinnar, og margir aðrir þýzkir höfð-
ingjar. Leið brúðhjónanna til Svíþjóðar var lögð um Hamborg
og þaðan enn á járnbrautum til Friðrikshafnar á Jótlandi. þar
beið þeirra flotadeild Svia og Norðmanna, og „Vanadís4* *)
*) pað er sem Norðurlandaþjóðum þyki nú bezt til fallið að fornheita
herslcip sín. Auk „Vanadísar" voru nöfn hinna skipanna fráSviþjóð:
„Baldur“ og „Skuld“, og norsku skipanna: „Nornin“ og „Sleipnir".
Skirnir 1882. 9