Skírnir - 01.01.1882, Blaðsíða 87

RÚSSLAND.
89
dauðdaga með því að drepa þann hershöfðingja, sem Tsjerevin
heitir, og var foringi fyrir varðliði keisarans í Gatsjina. Bófinn
gerði sjer það til erindis, að bera hershöfðingjanum brjef „brýns
efnis“, sem hann sagði. I stað þess dró hann upp pistólu,
en í þvi hann hleypti úr henni, hafði hershöfðinginn náð taki á
handlegg hans, svo að skotið hitti ekki. Tsjerevin var líka for-
seti þess dóms, sem ákvað, hverir undir eins skyldu sendir til
Siberíu (þ. e. að skilja: án nánari sakaprófa). En þó níhíl-
istar næðu litlar dáðir að drýgja, þegar á árið tók að liða,
ljetu þeir alþýðu manna vita, að þeir hjeldu órofnu sambandi
sínu, og að þeir hefðu enn mikilræði með höndum. |>eir birtu
i einu blaði sínu *) langar ávarpsskrár til Kósakka í öllum
Kósakkalöndum, og til íbúanna í Litla Rússlandi. |>eir skoruðu
á Kósakka að beinast til með fólkinu i baráttunni gegn zar-
veldinu, minntust á afreksverk sin, að þeir hefðu framkvæmt
dauðadóminn á Alexander öðrum, og sögðu að sonur hans
ætti sama i vændum, úr því hann hefði þverskallazt gegn
ráðum þeirra og kröfum fólksins. Af skjalinu geta menn betur
skynjað, hvert þessir menn stefna, og að þeir í sumum grein-
um eiga vegamót við ena rammrússnesku. I þeirra augum
virðast Kósakkar vera tign og mynd frjálsra manna, og það
hól spara þeir ekki í ávarpinu. „Varið yður“, segja þeir, .,að
þjer verðið ekki hnepptir undir sama ok og aðrir, að þjer
verðið ekki kúgaðir til skattgjalda eins og bændurnir i öðrum
hjeruðum Rússlands, en síðan sviptir vopnunum, ef þjer gjaldið
ekki. Enn berið þjer bæði sverð og spjót, neytið þeirra sem fyrst
fólkinu til varnar og yður sjálfum!11. Kvaðirnar sem þeir hefðu
sent keisaranum hefðu verið þessar: 1) öllum landeignum
skyldi skipt á milli bændanna. — 2) allar verksmiðjur og
iðnaðarstofnanir skyldu seldar fjelögum verlcnaðarmanna í
hendur. — 3) zarinn skyldi kveðja fulltrúa til sín af fólkinu,
bændur, verknaðarmenn ogKósakka. Við þá eina skyldi hann
*) Margir segja, að blöð þeirra muni flest vera prentuð í öðrurn löndum,
og að forustumennirnir muni líka hafa leitað vistar erlendis, en fari
þar huldu höfði.