Skírnir - 01.01.1882, Blaðsíða 41

FRAKKLAND.
43
spart á peningunum, enda vaxa tekjurnar ár af ári, og jafnan
gjaldast að 150—200 millíónum franka meira á hverju ári enn
á er ætlað i aðgjaldareikningi stjórnarinnar. Um leið og
Frakkar hafa í mörg ár goldið 200 mill. til að hleypa ríkis-
skuldunum niður, hafa jreir varið ógrynni fjár til kastala, her-
skipa og vopnabirgða á sjó og landi, og nú þykir svö mikið
að gert, að þingið veitti til þeirra þarfa að eins 118 millíónir
fyrir árið 1882. En til almennra fyrirtækja í ríkisþarfir, hafna,
farskurða, járnbrauta og íl. þessk. voru veittar 453 milliónir.
þessi útgjöld voru lögtekin, þegar Freycinet var forseti stjórn-
arinnar og stóð fyrir fjárhagsmálum. Til þeirra var það líka,
að þingið galt samþykki til nýrrar lántekju á 1 millíarð franka,
og ráð er gert fyrir líkri fjárkvöð 1882 eða i byrjun árs 1883.
þeir hafa því mikið til síns máls, sem finna annmarka á fjár-
hag Frakklands, er þeir segja, að skuldir þess standi í stað í
raun og veru, og að forsjállegar mætti að fara, þó lánstraust
þess sje ótakmarkað og tekjurnar vaxi með auðsæld þjóðarinnar
ár af ári. Af einstöku nýmælum nefnum vjer ný tollalög, sem
rædd hafa verið á þinginu í fjögur ár, og hafa dregið nokkuð
úr þeim tollverndum, sem hin, fyrri lutu að (frá tímum Thiers
sáluga) og þar næst tvö laganýmæli um alþýðuskóla. Önnur
þeirra veita börnum kennslu ókeypis, og því jók þingið út-
gjöldin til þeirra skóla til 90 mill. franka, á móti 26 mill. á
dögum keisaradæmisins, en hin mæla fyrir um kunnáttupróf þeirra
manna, sem mega kenna í þeim skólum. Tvö önnur nýmæli
um þá skóla var ekki lokið við (um trúfræði og laun kennar-
anna) sökum ágreinings með deildunum, en ráð fyrir gert, að
þau komist fram á enu nýja þingi. Enn fremur íjölgaði þingið
kjördæmunum um 22 — af þeim 7 fyrir höfuðborgina — og
nú nær fulltrúatalan 557.
„Skírnir“ minntist í fyrra á uppástungu Gambettu — eða
Bardoux, sem bar hana fram í fulltrúadeildinni — um lista-
kosningar (scrutin de liste), þ. e. samkjör þingmanna til fulltrúa-
deildarinnar fyrir heilt hjerað (département), svo að þeir (3, 4,
5 og frv.) sem hafa flest atkvæði eða verða efstir á lista hjer-
aðsins, verða þingmenn þess. Munurinn er sá, að kjörsvæðið