Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1888, Qupperneq 107

io7
a praedieto praesule D. E. Th.1 elaboratum.
Corporis exuviis, o clementissime Jesu,
egredientem animam suscipe, quaeso, meam;
ecce satur vitae laetus vitalia claudo
lumina, nam vita mox meliore fruar;
tu tege, terra, tuo sumpto de corpore corpus;
nssa revivescunt vivificante deo.
0 Jesu, interea tutus quiesco supremum
opperiens redilum, rex benedicte, tuum.
Credo (in) remissionem peccatorum, carnis resur-
rectionem et vitam aeternam.
Natus A° 1633, denatus A° 1696, off.sacr. 35.
Nata illa A° 1647, denata 1695, conjug. 30.
Nata haec A° 1646, denata A°—, viduit.—«.
.9. Legsteinn sést í innsta kórglujafgfa að sunnanverðu; enn er
kirkjan var bygð, hefir veggrinn verið hlaðinn á hann, svo að ekki
sést nema eitt hornið, og á honum má sjá orðin: „Hier hvileríí, en
ekki annað, er meining sé í. — Eigi sjást fleiri steinar í kirkjunni.
J>ess má geta, að umhverfis letrið á steinum þeim, sem í kórnum
eru, eru höggnar ýmsar rósir o. fl., og á byskupasteinunum eru
höggnar myndir eða symbóla guðspjallamannanna í hornunum.
10. Legsteinn einn er utan kirkju yfir Áriia byskupi f»órar-
inssyni (1784—1787). Sá steinn er að mestu leyti óskemdr og með
allmiklu letri, sem vel mundi mega lesa, ef það væri hreinsað, því
að steinninn er mjög mosavaxinn.— Yfir byskupana eru ekki fleiri
steinar á Hólum enn þeir, sem hér eru taldir.
Rannsókn á Hofi i Hjaltadal 23. ág. 1886.
Að Hofi í Hjaltadal bjó landnámsmaðrinn Lljalti son þórðar
skálps (eða skafls: B af Landn.), sem hefir verið ágætr maðr, og
er því við brugðið, að það erfi hefir verið ágætast og stórmann-
legast á íslandi, er synir hans erfðu hann. Boðsmenn voru tólf
hundruð tólfrœð (= 1440), og hafa þá (um 970) verið stórkostleg
húsakynni aðHofi2. Hoj er næsti bœr fyrir framan Hóla, nú talinn
hjáleiga þaðan, og er meðal bœjarleið á milli. Hof stendr undir
syðra horni Hólabyrðu, sem er hátt fjall, enn Hólar eru undir nyrðra
horni hennar. þ>að hagar hér því mjög líkt til, hvað landslag og
1) 0: Domino Enaro Thorsteni.
2) Landn., útg. 1843, bls. 196—97; Laxd., útg. 1889—91, bls. 93,
sbr. Tímatal G. V. í »Safn t. s. Isl.« i 249. og 387.
1 j