Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1888, Qupperneq 125

»25
(Fbr.s. bls. 30^), sem gæti verið ritvilla1. f>etta alt er þvf svo
sláanda rétt í sögunni, og þó bezt með sauðahúsið. Eg fór allan
þennan veg. Nú liggr vegrinn nokkuru ofar yfir Garðsstaðaháls
frá Ögri. J>að er lftið eitt styttra, enn er verri vegr. Enn áðr lá
vegrinn, svo sem þ>ormóðr fór, með sjónum. þ>ormóðr gat eigin-
lega ekki gengið annarsstaðar enn fyrir framan dyrnar á húsinu,
þvf að hafi það náð nokkuru lengra upp áðr, sem líklegt er, varð
þar ekki farið, því að klettr er rétt fyrir ofan á grundinni, enn hitt
blasir beinlínis við. Langt upp frá Ögri uppi S fjalli heitir Ögurs-
dalr. þ>ar er lítið vatn eða tjörn, er heitir Ögursvatn. f>angað fór
eg til þess að sannfœrast um, að þ>ormóðr hefði eigi farið þar yfir
fjall inn að Laugabóli, svo sem sumir hafa ætlað, og hefir það ekki
getað verið.
Fyrir innan Strandsel heitir þinghúslœkr. þ>ar inn með eru
sléttar grundir, enn háir melar fyrir ofan og sumstaðar skörð f og
framrensli. Stœrsta skarðið er hjá þ>inghúslœknum. þ>ar ofan f
grundina hefði vel getað verið lón, er sjór hafi gengið upp f, enn
sem nú væri fylt, þvf að lónið vantar. Lágr malarkampr er fyrir
framan grundirnar með sjónum, enn mikið útfiri. Annarsstaðar hefir
lón ekki getað verið á þessu svæði.
Fyrir neðan Laugabólsvatn er annað vatn, sem heitir Grímðlfs-
vatn. Eftir því hefir þ>ormóðr líka gengið. þ>að hefir verið hér,
að Vébjörn sygnakappi vó Grímólf úr Unaðsdal, mág sinn: „vá
Vébjörn hann hjá Grímólfsvötnum“ (Landn., útg. 1843, bls. 150).
Grímólfsvötn — sumir nefna þau Grímhólsvötn — heita ogáSkötu-
fjarðarheiði austr f Heydal í Mjóvafirði, enn þau eru hátt uppi á
fjalli langt í frá mannabygðum. þ>ar nálægt heitir ‘Grímshóll’, og
mun stafa þaðan afbökunin ‘Grímhólsvötn’.
Laugaból stendr framan til undir Laugabólshlíð. paðheitirað
fara yfir fjall að fara frá Ogri þenna veg að Laugabóli.
Á Yalseyri 9/s 18882 *. Eg fór frá Höfða í Dýrafirði um miðj-
an dag inn á Valseyri og tveir menn með mér, Sighvatr Grimsson
borgfirðingr, bóndi á Höfða, og Jón Sigurðsson, húsmaðr í Næfra-
nesi. Hafði eg þá með mér til þess að grafa, ef það virtist nauð-
synlegt, og svo að skoðanin gengi fljótara. Eg rannsakaði fyrst
hina stóru ferhyrndu tóft, er eg hafði áðr getið til, að verið mundi
hafa „nokkurs konar lög'rétta eða samkomustaðr“ á þinginu (Árb.
1883, bls. ii. —12. og 13.). Árið 1884 í ágústmánuði tók dr. Björn
1) Flat.b. (ii. 149, „) hefir hér eiei #Öeursvatn«, heldr »Auqursvik», sem
án efa er réttara. E.Ó.B.
2) Endrskoðun við rannsókn mina á Valseyri -Ve-1882 (sjá Arb. fornl.-
fél. 1883, bls. 10—15).